Szacuje się, że w krajach Unii Europejskiej znajduje się obecnie w obrocie około tysiąca tego typu preparatów, a na rynku krajowym około dwustu. Stymulator wzrostu to związek organiczny lub mineralny, lub ich mieszanina, które wpływają korzystnie na rozwój lub inne procesy życiowe roślin (ustawa z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu). Po zastosowaniu na roślinę, albo w obrębie rizosfery biostymulatory poprawiają co najmniej jedną z następujących cech rośliny: efektywność wykorzystania składników pokarmowych, tolerancję na stres abiotyczny (susza, przymrozki), jakość plonu. Poniżej przedstawiam grupy stymulatorów najbardziej rozpowszechnione na polskim rynku.

Stymulatory mikrobiologiczne - zawierają mikroorganizmy, wolno żyjące bakterie, grzyby, w tym grzyby mikoryzowe, które naniesione na ziarno, powierzchnię roślin albo do gleby wspomagają wzrost roślin poprzez: 1/ zwiększenie pobrania składników pokarmowych (ułatwiają pobieranie azotu i fosforu), 2/ przyrost masy korzeniowej lub biomasy roślin.

Kwasy humusowe (kwasy huminowe i fulwowe) - powodują wzrost pojemności wodnej i poprawę struktury gleby, zwiększają jej aktywność mikrobiologiczną przez co wpływają na lepsze pobieranie składników pokarmowych. Kwasy huminowe powodują wzrost przepuszczalności błon komórkowych i po wniknięciu do komórek wzrost intensywności oddychania oraz wzmożenie procesów podziałów komórkowych. Dzięki tym procesom wpływają korzystnie na kiełkowanie nasion i rozwój siewek.

Wyciągi z wodorostów morskich – algi morskie są bogate w makro- i mikroelementy, aminokwasy, witaminy oraz zawierają hormony roślinne – auksyny, cytokininy i kwas abscysynowy, które działają stymulująco na rośliny. Wyciągi z alg w przypadku młodych roślin wyjątkowo korzystnie wpływają na rozwój systemu korzeniowego.

Hydrolizaty białkowe i aminokwasy - stymulujący wpływ tych produktów na rośliny polega przede wszystkim na usprawnieniu metabolizmu węgla i azotu oraz zwiększeniu asymilacji azotu przez rośliny. Rośliny są zdolne do pobierania aminokwasów i peptydów zarówno poprzez liście, jak i system korzeniowy. Preparaty na bazie aminokwasów zwiększają odporność roślin na niekorzystne warunki środowiska i pełnią funkcję osmoregulacyjną wyrównując deficyt wody w roślinach.
Niektóre z preparatów zawierają pewne ilości składników pokarmowych, ale nie można ich traktować jako nawozów i stosować w dawkach większych niż zalecane, gdyż mogą oddziaływać toksycznie na rośliny. Z badań IUNG-PIB wynika, że zwyżka plonów roślin uprawnych pod wpływem stosowania w/w biostymulatorów wynosi od kilku do kilkunastu procent, zależnie od zawartej w preparacie substancji czynnej oraz warunków glebowo-klimatycznych w danym sezonie wegetacyjnym dla poszczególnych roślin uprawnych. Produkty te, dają bardzo dobre rezultaty w połączeniu ze innymi środkami ochrony roślin np. herbicydami.

Źródło: A. Rutkowska., Biostymulatory w nowoczesnej uprawie roślin. Studia i raporty IUNG-PIB, 2016,48.