Reaktywność zależy m. in. od pochodzenia geologicznego skały.
Reaktywność (aktywność chemiczna) to miara szybkości reakcji nawozu wapniowego z glebą. Wyraża się ją w procentach w stosunku do aktywności świeżo strąconego węglanu wapnia, którą przyjęto za 100%. Cecha ta wiąże się ze stopniem rozdrobnienia surowca, dlatego wyznacza się ją przy ściśle określonej średnicy cząstek.
Aktywność chemiczna związana jest ściśle z wiekiem geologicznym surowców wapniowych. Waha się od kilkunastu % dla najstarszych wapieni i dolomitów z okresu prekambryjskiego do 100% dla miękkich skał z okresu kredowego. Aktywność chemiczna twardych wapieni w wyniku drobnego zmielenia na mączkę może wzrosnąć od kilku do kilkunastu procent. Wysoka aktywność chemiczna nawozu wapniowego jest jedną z jego najważniejszych właściwości przydatnych dla rolnika.
Niska aktywność chemiczna środków wapnujących oznacza, że ich działanie odkwaszające jest powolne i rozłożone w czasie. Często w pierwszych dwóch latach po zastosowaniu tych nawozów działanie to jest słabe. Wysoka aktywność chemiczna młodych wapieni (kreda), często sięgająca do 100% (nawozy tlenkowe około 200%) przesądza o dużej szybkości ich działania. Efekty odkwaszające są widoczne już w pierwszym roku ich stosowania. Aktywność chemiczną wybranych skał węglanowych przedstawiono w tabeli.
Tabela. Aktywność chemiczna wybranych skał węglanowych.
| Okres geologiczny | Wapienie |
|---|
| Kambr | 15-25 |
| Dewon | 20-26 |
| Trias | 25-30 |
| Jura | 35-46 |
| Kreda | 65-100 |
| Dolomity |
| Prekambr | 9,7 |
| Dewon | 9,9 |
| Trias | 35,0 |
*frakcji 0, 03-0,2 mm. (Fotyma, Zięba 1988).