Określenie obsady roślin kukurydzy na jednostce powierzchni jest bardzo ważne, bowiem decyduje o ilości uzyskanego plonu użytkowego. Zarówno obsada zbyt duża, jak i zbyt mała wpływają na zakłócenia prawidłowego plonowania roślin. Rosnące za gęsto rośliny konkurują ze sobą o wodę i składniki pokarmowe oraz o światło, co może prowadzić do gorszego zaziarnienia kolb, a często również do opóźnionego zbioru. Pogorszenie plonowania roślin może również potęgować niewłaściwie dobrana technologia odchwaszczania kukurydzy. Z kolei przy zbyt małej obsadzie kukurydzy dochodzi do zmniejszenia jej plonowania, ze względu na niepełne wykorzystanie powierzchni uprawy roślin.

Przy doborze obsady kukurydzy należy brać pod uwagę zarówno sposób jej użytkowania, jak również wczesność odmiany. Dla odmian wczesnych (FAO do 200) przy użytkowaniu na ziarno zalecana obsada roślin kukurydzy wynosi od 10 do 12 sztuk/m², z kolei w przypadku wykorzystania kukurydzy na kiszonkę – od 11 do 13 sztuk/m². Dla odmian średnio wczesnych (FAO od 200 do 240) wartości te kształtują się od 9 do 11 sztuk/m² (ziarno) i od 10 do 12 sztuk/m² (kiszonka), a dla odmian średnio późnych odpowiednio 8 – 10 sztuk/m² (ziarno) i 9 – 11 sztuk/m² (kiszonka). Przy odmianach późnych kukurydzy zalecana obsada roślin jest najmniejsza i kształtuje się w granicach od 7 do 9 sztuk/m² w przypadku uprawy na ziarno i od 8 do 10 sztuk/m² przy uprawie roślin na kiszonkę. Optymalną obsadę roślin dla konkretnej odmiany zalecają producenci materiału siewnego.