Obliczając bilans składnika pokarmowego, należy wziąć pod uwagę kilka czynników: zasobność gleby, zawartość pierwiastka w plonie roślin, w nawozach naturalnych i organicznych oraz resztkach pożniwnych wprowadzonych do gleby, dla niektórych pierwiastków istotne znaczenie mają też naturalne dopływy i straty składnika (np. opady atmosferyczne, wymywanie, erozja).

Pierwiastek czy tlenek

Licząc elementy bilansu, należy zwrócić uwagę na to, czy zawartości składników podane są w przeliczeniu na pierwiastki czy tlenki, a więc czy mamy do czynienia z P czy P₂O₅, K czy K₂O, S czy SO₃ itd. Jeśli nie uwzględnimy tej samej formy chemicznej, błąd obliczeń może być znaczny. Na przykład 1 kg S to aż 2,5 kg SO_3.

Co ciekawe, sposób zapisu zawartości składników jest kwestią umowną i z reguły nie odzwierciedla formy chemicznej, w jakiej dany pierwiastek rzeczywiście występuje w materiale czy jest pobierany przez rośliny (na przykład potas pobierany jest przez rośliny jako kation K+, a w nawozach mineralnych występuje jako chlorek (KCl) lub siarczan (K₂SO₄₎).

Współczynniki przeliczeniowe

Czasami, aby uniknąć błędów, zawartości pierwiastków w nawozach czy organach roślin podawane są i w przeliczeniu na formę pierwiastkową, i tlenkową. Jeśli jednak musimy takie przeliczenie wykonać samodzielnie, najłatwiej jest skorzystać ze współczynników wyznaczonych w oparciu o masy molowe substancji:

Jak skorzystać z danych w tabeli? Każdy 1 kg P to 2,291 kg P₂O₅, a każdy 1 kg P₂O₅ to 0,436 kg P itd. Zapotrzebowanie kukurydzy na fosfor wynoszące 35 kg P/ha to jednocześnie zapotrzebowanie wynoszące 80 kg P₂O₅/ha (ponieważ 35 x 2,291 = 80).