Aby zadbać o glebę „wyczerpaną” ze składników pokarmowych na polach, gdzie uprawia się głównie rośliny zbożowe i uwolnić ją od fitotoksyczności, zaleca się uprawę roślin bobowatych, zarówno w plonie głównym jak i międzyplonie. Na glebach słabszych i zakwaszonych dobrze sprawdzi się łubin wąskolistny albo żółty, który źle znosi odczyn obojętny i zasadowy. Wyższe plony (średnio 3 t/ha) i większą masę resztek pożniwnych (6 t/ha) uzyskamy uprawiając łubin wąskolistny o krótszym okresie wegetacji. Łubin żółty ma mniejsze wymagania pokarmowe i jest mniej wrażliwy na zakwaszenie (optymalne pH ok. 5,5) i dają niższy plon (2 t/ha) i mniej masy pozostawiają na polu (4 t/ha) . Łubiny mogą być użytkowane na ziarno, paszę i zielony nawóz. Niska opłacalność uprawy, jak uznają rolnicy, zostanie zrekompensowana korzyścią dla roślin następczych i zyskami płynącymi z wyższych plonów uzyskanych w kolejnych latach.

Łubiny wpływają korzystnie na glebę:

1/ poprawiają właściwości fizyczne i strukturę gleby, rośliny następcze zyskują stanowisko
zasobniejsze w fosfor, wapń, potas,
2/ wzbogacają glebę w azot, cenne źródło tego składnika podczas suszy, z resztkami
pożniwnymi bądź zielonym nawozem wprowadzamy do gleby od 90 do 200 kg N/ha;
3/dostarczają dużą masę resztek pożniwnych, z których wytwarzana jest materia organiczna,
w ciągu roku gleba zyskuje jej o około 0,35 t/ha (źródło: Czopek i Staniak, 2021),
4/ograniczają rozwój patogenów zbożowych, grzybów i nicieni.

Łubiny żyją w symbiozie z bakteriami brodawkowymi, które asymilują wolny azot z powietrza i to powoduje, że w zasadzie nie wymagają nawożenia azotem mineralnym. Zalecane dawki fosforu, potasu i magnezu dla średniej zasobności gleb przedstawione są poniżej (źródło: Kocoń, 2014).

Do nawożenia zalecam nawozy wieloskładnikowe - Polifoski, Holist agro PK.