W ostatnich latach uprawa słonecznika wzbudza coraz większe zainteresowanie wśród rolników. Powodów rosnącej popularności słonecznika można upatrywać w dużej tolerancji na warunki glebowe, niskich nakładach na uprawę, zmianach klimatycznych oraz coraz większym zainteresowaniu firm paszowych tą rośliną. 

Jak nawozić borem? 

Słonecznik ma większe potrzeby pokarmowe niż rzepak. Na wytworzenie 1 tony niełupek oraz odpowiedniej masy łodyg i liści pobiera średnio 70 kg N, 26 kg P₂O₅ i 90 kg K₂O. Gatunek ten wymaga również dobrego zaopatrzenia gleb w magnez oraz siarkę. Z mikroelementów, podobnie jak rzepak, wykazuje wysokie zapotrzebowanie na bor. Bor bierze udział w metabolizmie węglowodanów do tłuszczów, co dla rośliny oleistej jest kluczowym procesem. Dodatkowo wpływa na rozwój organów generatywnych, spełniając ważną rolę w procesie kiełkowania pyłku i wzrostu łagiewki pyłkowej.

Niedobór boru skutkuje: 

• mniejszą zasobnością niełupek w tłuszcz, 
• zamieraniem stożka wzrostu, 
• zniekształceniem liści, 
• pękaniem łodyg i ogonków liściowych, 
• mniejszą liczbą zawiązanych nasion, 
• deformacją i opadaniem owoców. 

W Polsce aż 60-75% gleb jest ubogich w bor (rys. 1), dlatego dokarmianie słonecznika tym pierwiastkiem jest ważnym zabiegiem agrotechnicznym. Ze względu na małą mobilność w roślinie, bor w ilości 300–450 g/ha powinien być aplikowany co najmniej dwukrotnie podczas wegetacji. Pierwszy raz w fazie 8 liści, a następnie w fazie 12 liści. Najwyższe pobranie boru przez rośliny słonecznika występuje przed kwitnieniem roślin.

Źródło:
Lipiński, Wojciech. Ocena Zasobności Gleb Polski W Mikroelementy. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu: Rolnictwo 621 (2016).