
Jęczmień ozimy z plonem 1 tony ziarna z odpowiednią ilością słomy pobiera przeciętnie 24 kg N, 10 kg P2O5, 21 kg K2O, 4 kg MgO i 7 kg CaO. Wielkość nawożenia fosforowego i potasowego zależy od wielkości uzyskiwanych plonów oraz od zasobności gleby w przyswajalne formy tych składników.
W przypadku gleb o niskiej zasobności w przyswajalne formy fosforu i potasu do dawek tych składników należy dodać tzw. różnice bilansowe, które najczęściej wynoszą do 60 kg P2O5/ha i do 40 kg K2O/ha. W celu pokrycia potrzeb nawozowych jęczmienia ozimego w fosfor i potas można wnosić przedsiewnie zarówno nawozy pojedyncze, jak i nawozy wieloskładnikowe. Skład nawozów wieloskładnikowych powinien odpowiadać wyliczonej proporcji fosforu do potasu w dawce. Jeżeli nie istnieje taka możliwość należy wyrównać proporcję tych makroskładników wykorzystując nawozy pojedyncze.
Wśród nawozów wieloskładnikowych dobrym źródłem fosforu i potasu są Polifoski, które poza tymi makroskładnikami dostarczają roślinom niewielkich ilości azotu i siarki, a w przypadku Polifoski 5 również magnezu. Dawki tych nawozów wynoszą: 400 – 450 kg/ha przy aplikacji Polifoski 5, 350 – 450 kg/ha dla Polifoski 6 oraz 300 – 350 kg/ha przy nawożeniu Polifoską 8. W tym wypadku należy dodatkowo wnieść potas w dawce od 60 do 80 kg K2O/ha. W nawożeniu jęczmienia ozimego można również stosować Polifoskę Krzem w dawce 350 – 450 kg/ha. Na glebach lżejszych niewapnowanych może dochodzić do występowania niedoborów magnezu, stąd też w tym wypadku warto sięgnąć po Polifoskę 5. Należy podkreślić, że przedsiewne zastosowanie azotu w niewielkich dawkach, jakie są obecne w Polifosce, jest szczególnie zalecane po przedplonach zbożowych, bowiem niekorzystny na tych stanowiskach stosunek węgla do azotu w resztkach słomiastych zbóż sprawia, że azot staje się niedostępny dla rozwijających się roślin jęczmienia ozimego.
