Około 50% użytków zielonych wykazuje kwaśny odczyn.
Trwałe użytki zielone są zbiorowiskiem roślinnym o dużej tolerancji na niski odczyn gleby. Najliczniejszym gatunkiem runi łąkowej są trawy, które najlepiej rosną na glebach o odczynie od kwaśnego do lekko kwaśnego. Tylko niektóre gatunki traw (kostrzewa łąkowa, stokłosa bezostna, rajgras wyniosły) najlepiej rozwijają się w środowisku obojętnym. Natomiast roślin bobowate wymagają gleb o odczynie obojętnym ,bądź lekko zasadowym.
Wapnujemy użytki zielone na lekkich i średnich glebach mineralnych o odczynie poniżej pH 5,5. Dawki wapna wynoszą od 0,5 do 3,0 t/ha CaO (tabela 1 i 2) i zależą od wartości pH oraz zawartości węgla organicznego (C%) lub gęstości próbki (g/cm
3). Gleby mineralne ciężkie o pH powyżej 5,5 a także organiczno-mineralne o pH powyżej 5,0 nie wymagają wapnowania. Trwałe użytki zielone położone na glebach organicznych wykazujących odczyn bardzo kwaśny pH poniżej 4,5 zdecydowanie trzeba wapnować.
Tabela 1. Zalecane dawki CaO (t/ha) na trwałe użytki zielone - gleby mineralne.
| Metoda oznaczenia | pH w KCl |
|---|
| zawartość węgla (%) | gęstość próbki (g/cm3) | < 4,6 | 4,6-5,0 | 5,1-5,5 | 5,6-6,0 |
| potrzeby wapnowania |
| konieczne | potrzebne | wskazane | ograniczone |
| do 2,5 | ponad 1,20 | 1,5 | 1,0 | 0,5 | - |
| 2,6-5,0 | 1,20-0,96 | 2,0 | 1,5 | 1,0 | 0,5 |
| 5,1-10,0 | 0,96-0,46 | 3,0 | 2,5 | - | - |
Źródło Jadczyszyn i in., 2008
Optymalny termin wapnowania przypada na okres późnojesienny (po regeneracji runi) lub wczesną wiosną (przed ruszeniem wegetacji). Do wapnowania zaleca się łagodnie działające wapna węglanowe.
Uregulowany odczyn gleby wpływa korzystnie na lepsze wykorzystywanie składników pokarmowych z nawozów mineralnych, co przekłada się na wysoką wartość odżywczą pozyskiwanej paszy.
Tabela 2. Zalecane dawki CaO (t/ha) na trwałe użytki zielone - gleby organiczne.
| pH w KCl |
|---|
| <4,1 | 4,1-4,5 | 4,6-5,0 | >5,0 |
| potrzeby wapnowania |
| konieczne | potrzebne | wskazane | zbędne |
| X | 3,0 | 2,5 | - |
X – dawka ustalona przez Stację Chemiczno RolnicząŹródło Jadczyszyn i in., 2008