Staranne nawożenie mineralne głównymi składnikami pokarmowymi aby było efektywne i nie pogarszało stanu środowiska naturalnego, zwłaszcza kiedy wzrasta prawdopodobieństwo popełnienia błędów w agrotechnice, musi uwzględniać głęboką wiedzę rolniczą popartą wieloletnim doświadczeniem praktycznym. Należy bezwzględnie przestrzegać kilku zasad nawożenia mineralnego NPK.
Dobierz nawóz do stanowiska i gatunku
Stosowanie zróżnicowanych dawek nawozów mineralnych powoduje wiele różnych skutków, niekiedy wykraczających poza ramy agrotechniki: wzrasta ilość, ale zmienia się także jakość surowca roślinnego, co może wpływać ujemnie na zdrowotność zwierząt gospodarskich i wartość technologiczną pochodnych produktów, a w konsekwencji również na zdrowie człowieka. Regułę prawidłowego stosowania nawozów Voisin sformułował następująco: ,,…wszelkie zachwianie równowagi przyswajalnych substancji mineralnych, istniejące lub pojawiające się w glebie z przyczyn naturalnych, lub w wyniku pobrania tych substancji przez rośliny, jako skutek stosowania nawozów, bądź w wyniku jakichkolwiek innych przyczyn, muszą być usuwane przez świadome dawkowanie składników pokarmowych w taki sposób, aby została przywrócone ich równowaga w glebie, która pozwala na uzyskanie roślin o wysokiej wartości biologicznej, a jednocześnie jak najwyższych plonów…’’.
Nawozić powinno się tymi składnikami, których brakuje w glebie. Stąd też niecelowe jest zwiększanie nawożenia bez informacji o zasobności gleby w składniki przyswajalne. Pamiętajmy, że koszt analizy gleby jest bardzo niski w porównaniu do uzyskanych poprzez nawożenie mineralne efektów plonotwórczych.
Jeżeli to tylko jest możliwe powinniśmy stosować nawozy wieloskładnikowe. Przede wszystkim dlatego, że mają bardzo wiele zalet, zwłaszcza tych praktycznych, a mianowicie:
- zawartość kilku składników w jednym nawozie zmniejsza koszty transportu i magazynowania,
- jednakowy skład chemiczny granul nawozu zwiększa równomierność wysiewu wszystkich zawartych w nawozie składników,
- zmniejszone niebezpieczeństwo jednostronnego przenawożenia.
Na rynku znajdziemy szeroką gamę nawozów, które są dostosowane do indywidualnych wymagań pokarmowych i nawozowych każdej grupy roślin uprawnych. Ponadto większość z oferowanych nawozów wieloskładnikowych zawierających podstawowe składniki ma również w swoim składzie pierwiastki niezbędne dla określonych grup roślin uprawnych. Na przykład w odniesieniu do rzepaku będzie to bor i siarka.
Podobnie Polifoska 8 jest nawozem wieloskładnikowym polecanym do stosowania pod zboża, rzepak, kukurydzę, ziemniaki. Cechą charakterystyczną tego nawozu jest wąski stosunek P:K, który wynosi 1:1. Dlatego nawóz ten sprawdzi się na stanowiskach gdzie przyorywane są resztki pożniwne. Dodatkowo zawiera większą ilości siarki niż Polifoska 6. Nawóz ten także daje możliwość stosowania pogłównego wczesną wiosną. Do stosowania pod wyżej wymienione rośliny, a także pod rośliny bobowate bardzo zalecanym nawozem jest Polifoska NPK 7-18-28, również nawóz przedsiewny z możliwością aplikowania wczesną wiosną pogłównie. Ma w swoim składzie znaczną zawartość siarki, bo na poziomie 12%. Coraz częściej spotkać można nawozy wieloskładnikowe NPK wzbogacana o różne pierwiastki, które działają korzystnie na rośliny, np. krzem. Pierwiastek, który jest przydatny roślinie w warunkach stresów abiotycznych, głównie dotyczących suszy. Nawóz zawierający ten dodatkowy składnik to Polifoska Krzem. Ze względu na dużą zawartość potasu zalecana jest do stosowania przedsiewnego i pogłównego w stanowiskach ubogich w K, albo tam gdzie zbierana jest słoma z pola.
Nie bez znaczenie dla wyboru określonego rodzaju nawozu jest także stosunek N:P:K, ten parametr to bardzo ważny wskaźnik decydujący o doborze nawozu do określonego kierunku użytkowania danej rośliny, jak choćby jęczmień browarny, dla którego najbardziej optymalnym jest stosunek N:P:K jak 1:2:3.
