Wysokie ceny nawozów, przy jednoczesnym braku dostępności niektórych z nich, zmuszają niekiedy producentów rolnych do zmniejszania dawek składników nawozowych, a w skrajnych przypadkach do ograniczenia ich stosowania. Taka sytuacja ma miejsce między innymi w przypadku soli potasowych, zwłaszcza wysokoprocentowych. Jednakże brak nawożenia potasowego, względnie zbyt niskie dawki tego składnika nawozowego, mogą przyczynić się do obniżenia plonowania, pogorszenia jakości plonu użytkowego, jak również do obniżenia kondycji roślin i ich tolerancji na stresy abiotyczne i biotyczne.

Dlaczego tak ważne jest optymalne zaopatrzenie roślin w potas?

Mimo, że potas nie tworzy w roślinach żadnych związków organicznych, to jednak odgrywa ważną rolę w wielu procesach biochemicznych i fizjologicznych w nich zachodzących. Optymalne zaopatrzenie roślin w ten składnik pokarmowy, poprzez kontrolę gospodarki wodnej, poprawia ich tolerancję na suszę. Pierwiastek ten zwiększa odporność roślin na niskie temperatury i wymarzanie, co wynika z gospodarki azotem i cukrami. Kontroluje gospodarkę azotową roślin, poprawia efektywność nawożenia azotowego, zmniejsza wrażliwość na stres związany z nadmiernym dopływem światła, ogranicza podatność roślin na wyleganie oraz ataki ze strony szkodników i porażenie przez choroby.

Poprzez zwiększenie zawartości cukrów w roślinie poprawia smak i zapach plonu użytkowego, a poprzez obniżenie zawartości cukrów redukujących w ziemniaku wpływa na barwę frytek i chipsów. Potas kontroluje enzymy odpowiedzialne za przechowywanie warzyw i owoców, przez co zmniejsza ich straty. Optymalne zaopatrzenie w potas ogranicza produkcję melanin, przeciwdziałając ciemnieniu bulw. Dzięki zwiększaniu zawartości witaminy C zmniejsza intensywność procesów starzenia się produktów roślinnych, a poprzez wpływ na syntezę ścian komórkowych zmniejsza podatność bulw na uszkodzenia mechaniczne.

Najważniejszym oddziaływaniem potasu na parametry jakościowe roślin jest zależność pomiędzy odżywianiem roślin tym składnikiem a zawartością w nich białek, skrobi i tłuszczów. Przy niedoborze potasu dochodzi do zmniejszenia ilości produkowanego przez roślinę białka bez względu na nawożenie azotowe i do zwiększenia koncentracji cukrów redukujących, co wiąże się ze spadkiem zawartości skrobi. Poza tym zbyt duże nagromadzenie cukrów prostych zmniejsza odporność roślin na niskie temperatury panujące w okresie zimowym.