Fosfor i potas należy wysiać przedsiewnie
Pszenica ozima stanowi jedną z podstawowych roślin uprawnych w naszym kraju i obecnie wysiewana jest na obszarze około 2 mln ha. Pszenica ozima wymaga gleb żyznych, utrzymanych w dobrej strukturze o odczynie pH
KCl 6,0 - 7,0. Zapotrzebowanie pokarmowe na wytworzenie 1 tony plonu głównego wraz z plonem pobocznym szacuje się na 25 kg N, 10 kg P
2O
5, 15 kg K
2O i 4,0 kg Mg.
Pszenica do wzrostu potrzebuje wszystkich niezbędnych składników pokarmowych, jednakże przed jej siewem należy zastosować przede wszystkim nawozy fosforowe i potasowe w ilości pokrywającej potrzeby pokarmowe roślin na cały okres wegetacji. W uzasadnionych przypadkach, gdy w glebie znajduje się mało azotu dostępnego dla roślin, można wysiać ten pierwiastek w niewielkiej ilości od 20-40 kg/ha. Magnez i siarkę można zastosować późną jesienią bądź wczesną wiosną przed ruszeniem wegetacji.
Szybkie dostarczenie P i K do gleby ma na celu zapewnienie odpowiedniego rozwoju roślin i uzupełnienie zasobów glebowych w łatwo dostępne formy pierwiastków.
Fosfor decyduje przede wszystkim o dobrym rozwoju systemu korzeniowego. Potas korzystnie oddziałuje na przezimowanie roślin, reguluje gospodarkę wodną a także zwiększa efektywność wykorzystania N.
Przed wysiewem pierwiastków należy dokładnie ustalić potrzeby pokarmowe i nawozowe roślin. Nawozy P i K wysiewamy przedsiewnie, a dla lepszej efektywności ich działania wskazane jest wymieszać je z glebą do głębokości 10 – 20 cm. Oba pierwiastki najłatwiej dostarczyć w nawozach NPK stosując
Amofoskę czy
Polifoskę.