
Magnez może ulec wymyciu z gleby, rocznie nawet 40 kg MgO/ha i więcej. Szczególnie łatwo pierwiastek wymywany jest z gleb organicznych i mineralnych bardzo lekkich i kwaśnych. Z reguły im gleba lżejsza i bardziej kwaśna, tym wymywanie magnezu przebiega szybciej. Ponadto w odróżnieniu np. do potasu, pierwiastek ten może być wymywany zarówno z gleb lekkich, jak również ciężkich. Duża ruchliwość magnezu powoduje, że trudno jest utrzymać zapas tego pierwiastka w glebie. Ponadto na spadek zawartości magnezu w glebie wpływa również temperatura (okresowe susze powodują przechodzenie magnezu przyswajalnego w formy trudno dostępne), wilgotność, opady atmosferyczne. Ponadto rośliny pobierają znaczne ilości magnezu z plonem. Największe wymagania ma burak cukrowy i pastewny, kukurydza, UZ, lucerna, koniczyna, które pobierają 60-100 kg MgO/ha (Tabela 1). Duże ilości magnezu pobiera również rzepak ozimy i pszenica ozima. Przykładowo pszenica ozima z plonem 8t, rocznie pobiera ok. 40 kg MgO/ha, natomiast rzepak z plonem 4 t ok. 40 kg MgO/ha.
Magnez w roślinach:
Tab.1. Akumulacja jednostkowa magnezu i siarki w roślinach uprawnych (kg/t).
| Roślina uprawna | Magnez (MgO) | Siarka (S)** |
|---|---|---|
| Pszenica | 5 | 4 |
| Żyto | 4 | 4 |
| Pszenżyto | 4,5 | 3,5 |
| Jęczmień | 4 | 4 |
| Owies | 4,5 | 4,5 |
| Kukurydza | 6,5 | 4 |
| Rzepak | 10 | 16 |
| Groch | 7 | 6,5 |
| Bobik | 8 | 7,5 |
| Łubiny | 6 | 6,5 |
| Buraki cukrowe | 1,2 | 0,8 |
| Ziemniaki | 1 | 0,5 |
Na niską zawartość dostępnej dla roślin siarki wpływa duża ilość opadów w okresie jesieni, tak jak miało to miejsce tego roku, łagodna zima, ograniczanie emisji dwutlenku siarki do atmosfery, duży udział roślin siarkolubnych w strukturze zasiewów, np. rzepak ozimy, a także brak dostarczania roślinom odpowiedniej ilości tego pierwiastka w nawozach mineralnych.
Siarka w roślinie:
Z uwagi na to, że zarówno magnez, jak również siarka łatwo ulegają wymyciu, koniecznym staje się nawożenie tymi pierwiastkami już w okresie wczesnowiosennym. Brak magnezu ma szczególne znaczenie zwłaszcza dla młodych, płytko ukorzenionych roślin, ponieważ wierzchnie warstwy gleby są bardziej „przemyte” i ubogie w magnez.. Wyższe zawartości magnezu znajdują się przeważnie w głębszych warstwach gleby. W miarę rozwoju roślin, niedobory magnezu maleją, ponieważ rośliny mogą pobierać pierwiastek z głębszych warstw gleby.
Bez nawożenia siarką nie możemy mówić o optymalizacji i efektywności nawożenia, ponieważ jej niedobór ogranicza pobieranie wszystkich składników pokarmowych, w tym pełne wykorzystanie azotu zawartego w nawozach.
Przede wszystkim nie warto nawozić na tzw. „oko”. Zasada ta dotyczy nawożenia wszystkimi składnikami pokarmowymi… Powinniśmy znać zasobność własnych gleb, aby móc ustalić odpowiednią dawkę nawozu pod konkretną roślinę. Nawożenia magnezem i siarką nie należy zaniedbywać! Ponadto należy dbać o to, aby było ono zrównoważone i systematyczne.
Wybierając nawóz koniecznie należy zwrócić uwagę na:
Nawóz mineralny powinien być tak dobrany, aby składniki w nim zawarte mogły być jak najlepiej wykorzystane przez rośliny. W tym celu warto korzystać z harmonogramów nawożenia poszczególnych upraw dostępnych w zakładce https://nawozy.eu/wiedza/interaktywne-harmonogramy.html. Takie działanie pozwala na optymalną aplikację nawozów mineralnych w taki sposób, aby zabezpieczyć rośliny w składniki pokarmowe przed okresem największego jej zapotrzebowania.
Wybór nawozu uzależniony jest w dużej mierze od odczynu gleby, aktualnego stanu zaopatrzenia gleby w magnez (analiza laboratoryjna), a także gatunku uprawianej rośliny i szacunkowego plonu. Najbardziej pożądanym i optymalnym poziomem zawartości magnezu w glebie jest poziom średni (górna granica zasobności), który pozwala na zabezpieczenie roślin i nie powoduje degradacji gleby (Tabela 2).
Tab. 2. Klasa zasobności gleb uprawnych w magnez (mg Mg/100g gleby*)
| Klasa zasobności | Kategoria agronomiczna gleby | |||
|---|---|---|---|---|
| bardzo lekka | lekka | średnia | ciężka | |
| Bardzo niska | > 1,0 | > 2,0 | > 3,0 | > 4,0 |
| Niska | 1,1 – 2,0 | 2,1 – 3,0 | 3,1 – 5,0 | 4,1 – 6,0 |
| Średnia | 2,1 – 4,0 | 3,1 – 5,0 | 5,1 – 7,0 | 6,1 – 10,0 |
| Wysoka | 4,1 – 6,0 | 5,1 – 7,0 | 7,1 – 9,0 | 10,1 – 14,0 |
| Bardzo wysoka | < 6,1 | < 7,1 | < 9,1 | < 14,1 |
| Wartość krytyczna | 3,0 | 4,0 | 6,0 | 8,0 |
Siarkę roślinom dostarczyć można w różny sposób. Jednym z nich, jest stosowanie nawozów azotowych. W tym celu możemy wykorzystać np. saletrosiarczany: Saletrosan® 26, Saletrosan® 30, a także Siarczan Amonu AS21 lub PULSAR®, polecane szczególnie w uprawie roślin siarkolubnych, jak również POLIFOSKA® 21 wzbogaconą dodatkowo magnezem. W nawożeniu można wykorzystać doglebowe nawozy płynne, jak RSM®S , PULASKA®. Siarka z tych nawozów jest w formie siarczanowej (SO3) – łatwo dostępnej dla roślin! Do nawożenia można wykorzystać również Salmag z siarką®, który najlepiej stosować w warunkach dobrego uwilgotnienia gleby.
