Azot
Obornik zawiera średnio 0,5% N (oznacza to, że w 30 tonach nawozu znajduje się 150 kg N). Najwięcej składnika zawiera nawóz pochodzący od owiec (0,75% N), najmniej obornik bydlęcy (0,47% N). Azot z obornika dostępny jest dla roślin w mniejszym stopniu niż azot pochodzących z nawozów mineralnych. Szacuje się, że wykorzystanie składnika w pierwszym roku po nawożeniu wynosi 20-40%, natomiast w kolejnych latach 30-40% (należy jednak pamiętać, że stopień wykorzystania składnika przez rośliny zależy od właściwości gleby, terminu nawożenia, warunków atmosferycznych i gatunku rośliny).
Fosfor
Średnia zawartość fosforu w oborniku to 0,3 % P2O5 (30 ton nawozu zawiera 90 kg P2O5). Najmniejszą zawartością fosforu cechuje się obornik bydlęcy (0,28% P2O5), natomiast największą – nawóz od trzody chlewnej (0,44% P2O5). Fosfor z obornika dostępny jest dla roślin w 20-25% w pierwszym roku, a w kolejnych latach w 10-15% (chociaż niektóre źródła podają większe wykorzystanie).
Potas
Średnio obornik zawiera 0,7% K2O (30 ton obornika zawiera 210 kg K2O). Najmniej potasu występuje w nawozie bydlęcym (0,65% K2O), a najwięcej w owczym (1,19% K2O). Wykorzystanie potasu przez rośliny z reguły nie przekracza 60% w pierwszym roku, a łączne wykorzystanie w ciągu trzech lat może osiągnąć 80%. Podstawowe zasady stosowania obornika podano w tekście „Nawożenie obornikiem”.
Literatura:
- Gorlach E., Mazur T. 2002. Chemia rolna. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
- Maćkowiak Cz., Żebrowski J. 2000. Skład chemiczny obornika w Polsce. Nawozy Nawoż., 4(5), 119-130.
