Optymalne zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe zależy w dużym stopniu od właściwego doboru nawozów mineralnych. A na co zwracać uwagę przy wyborze nawozu? Wybór nawozu pod konkretną uprawę zależy między innymi od przemian jakim podlegają składniki nawozowe w środowisku glebowym. To one w dużym stopniu determinują dostępność i przyswajalność składników pokarmowych dla roślin. Z kolei przemiany nawozów zależą od rodzaju gleby oraz jej odczynu, a także od warunków wodno-termicznych, które poza wpływem na system korzeniowy roślin oddziałują na rozwój mikroorganizmów glebowych uczestniczących w wielu istotnych przemianach glebowych. 

Wybierz superfosfat w granuli 

Przy wyborze nawozu fosforowego należy uwzględnić przede wszystkim szybkość jego działania oraz odczyn gleby, na której chcemy go aplikować. Szybkość działania zależy przede wszystkim od formy fosforu zawartej w nawozie oraz możliwości jego uwstecznienia, poprzez przejście w formy niedostępne dla roślin. Jedną z ważniejszych przemian fosforu nawozowego zawartego w superfosfatach (np. Super Fos Dar 40) jest przechodzenie tego pierwiastka w związki nieprzyswajalne dla roślin. Stopień uwstecznienia fosforu zależy od odczynu gleby, przy czym najmniejsze uwstecznienie występuje na glebach o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego.

Poza tym uwstecznienie fosforu aplikowanego w nawozach fosforowych z grupy superfosfatów jest zdecydowanie mniejsze w przypadku zastosowania nawozów w formie granulowanej, które ulegają uwstecznieniu w zewnętrznej części granuli. W związku z tym superfosfaty, ze względu na przechodzenie fosforu w związki niedostępne dla roślin, nie powinny być stosowane na glebach bardzo kwaśnych i alkalicznych, względnie na glebach świeżo zwapnowanych. Na tych stanowiskach bezwzględnie nie zaleca się stosowania superfosfatów w formie pylistej, które ulegają uwstecznieniu w największym stopniu. Przechodzenie fosforu zawartego w superfosfatach w związki niedostępne dla roślin stanowi największą wadę tych nawozów, bowiem w efekcie tego wykorzystanie fosforu przez rośliny w pierwszym roku po zastosowaniu nawozów mieści się w przedziale od 15 do 20%. 

​

Wybór nawozu pod konkretną uprawę zależy między innymi od jakości stanowiska, w tym odczynu gleby

Mączki słabo się rozpuszczają 

Nawozy fosforowe z grupy mączek fosforytowych i kostnych, w odróżnieniu od superfosfatów, charakteryzują się słabą rozpuszczalnością w glebie. Nawozy te powinny być stosowane na glebach kwaśnych i bardzo kwaśnych, ponieważ tylko na takich glebach związki fosforu w nich zawarte przechodzą w formy dostępne dla roślin, czyli formy fosforu występujące w superfosfatach. Należy podkreślić, że w efekcie stosowania mączek następuje częściowe odkwaszenie gleby, ze względu na obecność w ich składzie węglanu wapnia. Z kolei ze względu na czas niezbędny do ich przekształcenia w formy dostępne dla roślin należy je aplikować pod rośliny o długim okresie wegetacji. 

Potas najlepiej skoncentrowany 

Przy wyborze nawozu potasowego należy brać pod uwagę zawartość potasu oraz jego formę chemiczną. Sole potasowe niskoprocentowe, ze względu na dużą zawartość sodu, nie powinny być aplikowane na glebach ciężkich, gdyż sód wpływa peptyzująco na koloidy glebowe, co prowadzi do pogorszenia właściwości fizycznych takich gleb. Przy stosowaniu soli potasowych należy brać pod uwagę fakt, że część roślin uprawnych charakteryzuje się dużą wrażliwością na obecność chloru w glebie. W grupie tych roślin są: warzywa, drzewa owocowe, kwiaty, ziemniak, tytoń, chmiel, len czy konopie. W przypadku wyboru nawozów potasowych do stosowania w uprawie tych roślin wskazane jest stosownie siarczanu potasu, a w przypadku aplikacji soli potasowych zaleca się ich stosowanie na co najmniej 2-3 tygodnie przed siewem, czy też sadzeniem tego typu roślin. Umożliwia to wymycie szkodliwych dla tych roślin jonów chlorkowych w głębsze warstwy gleby. Wysoką zawartością potasu cechuje się np. Holist agro K, który zawiera 55% potasu (K₂O).