Zbilansowane nawożenie warunkujące uzyskanie wysokich i wartościowych plonów roślin uprawnych, wymaga uwzględnienia obok NPK, także siarki. Planując uprawę rzepaku, a także zbóż, kukurydzy, buraka cukrowego, należy pamiętać o dostarczeniu roślinom odpowiedniej ilości siarki oraz jej zastosowanie w najwłaściwszej formie.

Pierwiastek ten jest pobierany w znacznych ilościach przez rośliny. Z plonem roślin wynoszone jest od 15 do 80 kg S/ha, zależnie od gatunku rośliny uprawnej. Optymalne odżywienie roślin siarką wpływa zarówno na wzrost zawartości białka, skrobi, cukru, jak również wytwarzania tłuszczu u roślin oleistych.

Objawy niedoboru siarki można łatwo pomylić z niedoborami azotu bądź magnezu. Przy czym charakterystyczna cecha odróżniająca niedobory tych pierwiastków to: niedobór siarki pojawia się na najmłodszych liściach, natomiast azotu i magnezu na starszych.

Niedobór siarki to:

• w uprawie zbóż – spowolniony wzrost i rozwój roślin, sztywność liści, które są żółtozielone w porównaniu do roślin prawidłowo odżywionych. Rośliny wytwarzają mniejszą liczbę ziaren w kłosie, zredukowana zostaje zawartość białka i glutenu,
• w uprawie rzepaku – marmurkowate chlorozy młodych liści, zaczynające się od brzegu liścia, deformacja blaszki liściowej w kształcie łyżeczki, bielenie kwiatów i ich redukcja, zmiana wielkości i rozmiarów płatków kwiatowych, zredukowana liczba łuszczyn i nasion w łuszczynach. Optymalne odżywienie roślin siarką wpływa na wzrost wydajności i jakości oleju rzepakowego, lepiej wykształcony system korzeniowy, zmniejsza się również podatność roślin na patogeny chorobotwórcze,
• w uprawie buraka cukrowego – młodsze rośliny mają pożółknięte liście, które są węższe i mniejsze w porównaniu do roślin prawidłowo odżywionych siarką. Dobre odżywienie roślin tym pierwiastkiem wpływa na wzrost zawartości cukru w korzeniach.

Wybrać odpowiedni nawóz…

Siarka pobierana jest przez rośliny głównie z gleby, poprzez system korzeniowy rośliny, w postaci jonu siarczanowego. Koniecznością jest więc stosowanie szybkodziałających nawozów, zawierających w swoim składzie siarkę w formie siarczanowej. Stosując nawozy zawierające np. siarkę elementarną, narażamy rośliny na niedobór tego pierwiastka, gdyż nawozy te muszą ulec przemianom w glebie, tj. przejść do formy siarczanowej, a to wymaga czasu… 

Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie siarki pogłównie wiosną w postaci nawozu, takiego jak Saletrosan® 26. Nawóz ten obok siarki zawiera również azot, jest więc doskonałym rozwiązaniem w wiosennym nawożeniu roślin.

Saletrosan® 26 zawiera w swoim składzie 26% azotu w tym w formie amonowej wolniej działającej, stymulującej rozwój korzeni roślin – 19 % i saletrzanej działającej szybko – 7%, a także 13% siarki (S) tj. 32,5% w przeliczeniu na trójtlenek siarki (SO₃), rozpuszczalnej w wodzie, w formie siarczanowej. Jest szczególnie polecany do nawożenia roślin wymagających większych ilości siarki, jak rośliny kapustowate, w tym szczególnie rzepak, a także kapusta, kalarepa, gorczyca. Jest idealnym nawozem dla roślin, które obok dobrego zaopatrzenia w azot, potrzebują również szybko działającej siarki siarczanowej. Pozwala utrzymać dobre zaopatrzenie roślin w azot, a dzięki obecności siarki efektywnie go wykorzystać. Kluczem do sukcesu w pogłównym stosowaniu nawozu Saletrosan® 26 jest wilgotna gleba, która umożliwia rozpuszczenie nawozu i jego przemieszczenie do strefy korzeniowej.

Jak ustalić dawkę siarki?

Dawkę siarki można wyliczyć bezpośrednio ze stałego stosunku N:S, który dla roślin: siarkolubnych - rzepak, gorczyca, kapusta kształtuje się na poziomie od 5:1 do 4:1 czyli np. stosując 180 kg N/ha, dawka siarki wyniesie 36-45 kg/ha, dla kukurydzy i buraka stosunek ten wynosi 7:1, natomiast dla zbóż oraz ziemniaka 10:1. Nawożąc rośliny azotem, zastosowanie nawet niewielkich ilości siarki wspomaga wykorzystanie azotu, tak więc nawożenie roślin staje się bardziej efektywne. Należy pamiętać, że im wyższe stosuje się dawki azotu, tym rośliny pobierają więcej siarki i tym częściej niedobór siarki może ograniczać plonowanie roślin. W przypadku siarki, dawka, nawet w uprawie rzepaku, nie powinna przekraczać 50 kg S/ha.

Warunkiem uzyskania zadawalających efektów plonotwórczych jest świadome działanie rolnika oraz podejmowanie decyzji na podstawie oceny potrzeb żywienia roślin.