Właściwe nawożenie drzew owocowych jest istotnym zabiegiem wpływającym na uzyskane plony roślin oraz poprawę ich parametrów jakościowych i przechowalniczych. Ważnym pierwiastkiem w nawożeniu sadów jest magnez, który oddziałuje korzystnie na przyrost biomasy, dzięki zwiększaniu intensywności fotosyntezy. Reguluje gospodarkę wodną i poprawia tolerancję roślin na niesprzyjające warunki środowiska. Niedobór tego składnika występuje szczególnie na glebach lekkich oraz przy zbyt intensywnym nawożeniu potasowym.

W sadach, w których gleby charakteryzują się bardzo kwaśnym lub kwaśnym odczynem (pH poniżej 5,5), warto zastosować wapno magnezowe, które nie tylko zoptymalizuje odczyn gleby, ale również poprawi jej zasobność w magnez. Nawozy wapniowo-magnezowe stosuje się jesienią, kiedy gleba nie jest zamarznięta lub przed pojawieniem się pierwszych liści – wczesną wiosną. Należy jednak pamiętać, że nawozów wapniowych nie należy łączyć z nawożeniem fosforowym. Przerwa pomiędzy tymi zabiegami powinna wynosić minimum 2 tygodnie. Nawozy rozsiewa się najczęściej na powierzchni całego sadu, bądź też kierując się względami ekonomicznymi – na powierzchni pasów herbicydowych. W przypadku występowania w sadach gleb o uregulowanym odczynie źródłem magnezu mogą być nawozy magnezowe, na przykład siarczan magnezu. Jednak ze względu na wyższą cenę tego nawozu zaleca się jego stosowanie tylko wzdłuż rzędów drzew na powierzchni pasów herbicydowych.