

Najważniejsze, co należy uwzględnić przy pobieraniu próbek roślin, to wiek roślin (czy też konkretnych organów) oraz rodzaj pobieranych organów. Należy zwrócić również uwagę na terminy wykonania zabiegów agrotechnicznych (zwłaszcza nawożenia, w tym dolistnego), zmienność pola. Czasami ważne może być uwzględnienie różnic odmianowych.
Podobnie jak próbki gleby, również próbki roślin należy pobierać z miejsc typowych dla danej uprawy. Materiał pobiera się w sposób losowy (poruszając się np. po przekątnych pola lub zygzakiem), a z pobranych w ten sposób próbek pojedynczych tworzy się próbkę średnią (przekazywaną do analizy). Taką próbkę należy odpowiednio zabezpieczyć i opisać. Podstawowe oznaczenia składu chemicznego (zawartości makro- i mikroelementów) wykonuje się z reguły w wysuszonym materiale, a wyniki podaje się w przeliczeniu na suchą masę. Dla niektórych analiz (np.: oznaczenie zawartości azotanów) ważne może być, aby oznaczana była próbka w stanie świeżym.
Co również istotne, obecność patogenów (choroby, szkodniki) może znacznie zniekształcić wyniki analiz, ponieważ zaatakowane rośliny często szybciej się starzeją, czemu towarzyszą zmiany składu chemicznego.
Z reguły do analiz pobiera się rośliny młode. W czasie intensywnego wzrostu i szybkiego przyrostu biomasy zapotrzebowanie na składniki pokarmowe jest duże. Ewentualne niedobory składników powinny być więc szybko widoczne.
Jeśli do analiz przeznacza się rośliny młode, zazwyczaj pobiera się je w całości (z reguły ścina się części nadziemne – np. siewki zbóż). Z roślin starszych należy pobrać określone organy (np. liście flagowe zbóż w fazie kłoszenia, u kukurydzy przed kwitnieniem liść poniżej kolby), a czasem tylko określone tkanki. Jeśli analizie chcemy poddać rośliny wieloletnie, z reguły pobieramy najmłodsze, ale w pełni wykształcone liście. Niektóre analizy mogą wymagać pobrania nerwów obecnych w blaszkach liściowych czy ogonków liściowych (np. w celu oznaczenia zawartości azotanów).
W tabeli 1 przedstawiono kryteria pobierania próbek roślin do analiz chemicznych (wg Grzebisza 2009 za różnymi autorami). Zalecenia Stacji Chemiczno-Rolniczej dotyczące pobierania próbek roślin dla potrzeb dolistnego dokarmiania przedstawiono w tabeli 2.
Tab. 1. Kryteria pobierania próbek roślin do analiz chemicznych.
| Roślina uprawna | Faza rozwoju | Część rośliny | Liczba próbek (roślin/organów) | |
|---|---|---|---|---|
| Rośliny rolnicze | Buraki cukrowe | 5/6 liść | Blaszki liściowe lub/i ogonki liściowe | 15-20 |
| 50-60 dni po wschodach – rozeta | Młode, dojrzałe liście | 10-20 | ||
| Kukurydza | Do 30 cm wysokości/7-9 liść | Całe rośliny | 15-20 | |
| Do wiechowania | Najmłodszy, w pełni rozwinięty liść | 15-20 | ||
| Przed kwitnieniem | Liść poniżej kolby | 15-20 | ||
| Rzepak ozimy | Rozeta | Całe rośliny | 10-15 | |
| Pąkowanie | Młode, w pełni rozwinięte liście | 30-40 | ||
| Rośliny rolnicze | Zboża | Pełnia krzewienia | Całe rośliny | 15-20 |
| Kłoszenie | Liść flagowy | 15-20 | ||
| Trawy | Przed kłoszeniem | Całe rośliny lub górna część (15 cm) runi | 25-30 | |
| Ziemniaki | Młode rośliny | Całe rośliny | 20-25 | |
| Do kwitnienia | Najmłodszy, dojrzały liść | 20-25 | ||
| Warzywa uprawy polowej | Cebula, czosnek | 1/3-1/2 okresu wegetacji | Całe rośliny | 30-50 |
| Początek zawiązywania cebulki | Całe rośliny | 25-30 | ||
| Kalafior, brokuły | Przed zawiązywaniem róży | Najmłodszy, dojrzały liść | 15-20 | |
| Kapusta | Wiek: 2-6 tygodni | Całe rośliny | 20-30 | |
| Wiek: 2-3 miesiące | Liście osłonowe | 15-20 | ||
| Warzywa uprawy polowej | Marchew | Pełnia wegetacji | Młode, dojrzałe liście | 25-50 |
| Pomidory | 5. liść | Całe rośliny | 20-25 | |
| Pełnia kwitnienia | 3./4. liść od wierzchołka | 25-50 | ||
| Sałata | 8. liść | Całe rośliny | 20-30 | |
| Pełnia wegetacji | Najmłodszy, dojrzały liść | 20-30 | ||
| Owoce jagodowe | Truskawki | Wegetatywna, do owocowania | Najmłodsze, dojrzałe trójlistki | 50-60 |
Źródło: Grzebisz 2009 za różnymi autorami.
Tab. 2. Kryteria pobierania próbek roślin dla potrzeb dolistnego dokarmiania (liczba próbek: z reguły 20-30).
| Roślina uprawna | Faza rozwoju | Część rośliny | |
|---|---|---|---|
| Rośliny rolnicze | Buraki cukrowe | 50-60 dni po wschodach | Liście wraz z ogonkami (nie najstarsze i nie najmłodsze)ze środkowej części rozety |
| Kukurydza | Wysokość roślin 40-60 cm | Rozwinięte liście | |
| Rzepak ozimy | Na początku wegetacji lub w fazie zielonego (zwartego) pąka | Rozwinięte liście | |
| Zboża | 60-80% roślin ma pierwsze kolanko na wysokości 2 cm nad ziemią (wysokość roślin 10-18 cm) | Całe rośliny | |
| Trawy | Początek wegetacji, w fazie kwitnienia | Całe rośliny | |
| Ziemniaki | Przed zwarciem rzędów | Liście wierzchołkowe | |
| Warzywa | W pełni rozwinięte liście | ||
Im starsza roślina, tym mniej w jej tkankach wody, zwiększa się natomiast zawartość suchej masy. Procesy wzrostu prowadzą do zwiększenia zawartości tkanek strukturalnych (ich budulcem są celuloza i lignina). Im roślina starsza, tym większy jest udział wapnia i magnezu w jej tkankach, a mniejszy ˗ azotu, fosforu i potasu.
Źródło:
1.Grzebisz W. 2009. Nawożenie roślin uprawnych. Tom 2. Nawozy i systemy nawożenia. PWRiL, Poznań.
2.Krajowa Stacja Chemiczno-Rolnicza w Warszawie. Instrukcja pobierania próbek materiału roślinnego. https://www.schr.gov.pl/p,155,instrukcje (dostęp on-line: 05.12.2017 r.)
