
Zachwaszczenie upraw ziemniaka wpływa negatywnie na wysokość i jakość plonu, jak również utrudnia zbiór przez co dochodzi do uszkodzeń mechanicznym bulw. Ponadto, silna presja ze strony chwastów przyczynia się do wzrostu porażenia roślin przez choroby i szkodniki.
Podstawą skutecznego oprysku na chwasty jest znajomość gatunków jakie występują na polu i ich szkodliwości dla upraw. Do stałych gości na plantacjach ziemniaka można zaliczyć zaledwie kilkanaście gatunków.
Chwasty w ziemniakach mogą wschodzić praktycznie przez cały okres wegetacji. Najwcześniej pojawiają się gatunki, które kiełkują w podobnych warunkach termicznych co ziemniaki, np. dymnica pospolita, gwiazdnica pospolita, fiołek polny, tobołki polne, tasznik pospolity. Spośród wymienionych, jedynie dymnica pospolita stanowi silną konkurencję dla ziemniaków, mogąc nawet przerastać łan. Szkodliwość pozostałych dla wysokości plonu jest zazwyczaj niewielka, jednak są wysoce reproduktywne, nie można więc umniejszać znaczenia ich obecności na polu.
Wysoce konkurencyjne dla ziemniaków są komosa biała i szarłat szorstki. Oba chwasty są ciepłolubne, jednoroczne jare. Komosa łatwo adaptuje się do różnych warunków środowiska, jednak preferuje gleby żyzne, bogate w azot, wyczerpując silnie glebę z tego składnika. Jest gatunkiem bardzo plennym – pojedynczy osobnik wydaje średnio ok. 3 tys. nasion, ale może również do 20 tysięcy, które zachowują żywotność do 40 lat. Szarłat to także gatunek azotolubny, który dobrze radzi sobie w warunkach niedoboru wody, jednak posiada duże wymagania świetlne. Podobnie jak komosa, jest wysoce plenny, a nasiona mogą zachować zdolność kiełkowania przez 40 lat. Duże wymagania cieplne oraz pokarmowe posiada także żółtlica drobnokwiatowa – gatunek o wysokich zdolnościach reprodukcyjnych, którego pojedyncze osobniki mogą wytworzyć nawet ok. 300 tys. nasion (nasiona są wytrzymałe na mróz). Wysoką szkodliwością dla ziemniaka cechuje się również ciepłolubna psianka czarna – gatunek należący do tej samej co ziemniak rodziny botanicznej. Jest rośliną raczej niską (dorasta do ok. 60 cm wysokości), nie stanowi więc dużej konkurencji o warunki bytowe, jednak jej obecność w łanie sprzyja rozwojowi patogenów występujących na ziemniakach.
Do najczęściej występujących chwastów jednoliściennych można zaliczyć:
Chwastnica i włośnice to gatunki jednoroczne jare i ciepłolubne, silnie konkurujące z ziemniakami. Wysoce uciążliwy jest również perz właściwy – trudny do eliminacji chwast wieloletni. Nowe pędy perzu wyrastają z nawet bardzo krótkich fragmentów rozłogów, co utrudnia jego zwalczanie.
