Potas odgrywa istotną rolę w metabolizmie azotowym roślin. Optymalne zaopatrzenie roślin w ten makroskładnik warunkuje prawidłowe przemiany azotowe, w tym wbudowywanie pobranego azotu mineralnego w związki organiczne. Skutkuje to wytworzeniem zadowalającego plonu, zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym. Pierwiastek ten uczestniczy w powstawaniu reduktazy azotanowej, która katalizuje redukcję azotanów, co zwiększa efektywność pobranego przez roślinę azotu. Odpowiednie zaopatrzenie roślin w potas powoduje zwiększenie stosunku azotu białkowego do niebiałkowego w roślinie.

Potas wpływa na produkcję białka, a niedobór tego pierwiastka prowadzi do zmniejszenia ilości tworzonego białka i to bez względu na stopień odżywienia roślin azotem. Przy niedoborze potasu zwiększa się w roślinach ilość niebiałkowych połączeń azotowych, przy jednoczesnej redukcji połączeń białkowych. Dochodzi do gromadzenia się w roślinach azotanów, amidów i aminokwasów, a niekiedy również dwuamin, takich jak putrescyna i jej pochodne. Jedną z przyczyn zmniejszenia syntezy białek w roślinach przy niedoborze potasu może być zakłócenie przemian kwasów nukleinowych. Przy deficycie tego pierwiastka dochodzi do zahamowania tworzenia kwasów nukleinowych, przy jednoczesnym nagromadzeniu w roślinach wolnych nukleotydów. Dodatkowo przy pogłębiającym się niedoborze potasu następuje zmniejszenie syntezy nukleotydów oraz może dochodzić do degradacji kwasów nukleinowych.