Rzepik w rzepaku ozimym – nieproszony gość na polu
Rzepik pospolity to roślina z rodziny kapustowatych, bardzo blisko spokrewniona z rzepakiem ozimym. W praktyce polowej często pojawia się jako niepożądana domieszka w łanie rzepaku, co może prowadzić do spadku jakości i ilości plonu. Dla rolnika jego obecność oznacza konkurencję o wodę, składniki pokarmowe i światło, a także ryzyko rozprzestrzeniania chorób.
Jak rozpoznać rzepik w łanie rzepaku?
Rzepik w fazie siewek jest bardzo podobny do rzepaku, dlatego identyfikacja w początkowym okresie rozwoju jest trudna. Różnice widoczne są dopiero później:
- Liście rzepiku są jaśniejsze, o delikatniejszym owłosieniu.
- Łodyga w okresie kwitnienia ma mniejszą wysokość niż rzepak.
- Kwiaty rzepiku pojawiają się nieco wcześniej, mają też jaśniejszy odcień żółci.
Wczesne rozpoznanie jest kluczowe dla skutecznej reakcji, szczególnie w gospodarstwach stosujących własny materiał siewny.
Dlaczego rzepik jest problemem w uprawie rzepaku?
Obecność rzepiku w łanie rzepaku ozimego powoduje:
- Obniżenie plonu nasion nawet o 5–15% w przypadku dużego zachwaszczenia.
- Zmniejszenie zawartości tłuszczu w nasionach.
- Wzrost ryzyka chorób kapustnych, m.in. suchej zgnilizny kapustnych (Leptosphaeria maculans) i czerń krzyżowych (Alternaria spp.).
- Problemy w czystości nasion przy sprzedaży i przechowywaniu.
Źródła pojawiania się rzepiku
Najczęstsze przyczyny występowania rzepiku w rzepaku:
- Zanieczyszczony materiał siewny – szczególnie własnej produkcji.
- Wysiew z samosiewów po wcześniejszych uprawach.
- Rozprzestrzenianie się nasion z miedz, dróg i nieużytków.
Jedna roślina rzepiku może wytworzyć nawet kilkaset nasion, które potrafią przetrwać w glebie w stanie uśpienia przez kilka lat, czekając na sprzyjające warunki do kiełkowania
Jak zwalczać rzepik w rzepaku?
- Profilaktyka – czysty materiał siewny
Stosowanie kwalifikowanego materiału siewnego jest podstawą ograniczenia problemu. - Płodozmian i przerwy w uprawie roślin kapustnych
Przerwa minimum 4 lata ogranicza presję samosiewów i chorób. - Zwalczanie herbicydowe
Zwalczanie rzepiku w rzepaku ozimym stanowi wyzwanie, ponieważ obie rośliny należą do tej samej rodziny botanicznej i wykazują podobną wrażliwość na większość substancji czynnych.
Jednym z rozwiązań może być uprawa odmian rzepaku odpornych na działanie określonych herbicydów, np. produkowanych w technologii Clearfield, która umożliwia selektywne niszczenie niepożądanych roślin (w tym rzepiku), bez uszkodzenia rośliny uprawnej. Samosiewy odmian standardowych, które nie posiadają odpowiednich genów odporności, ulegają zniszczeniu po zastosowaniu tych preparatów.
W ograniczaniu presji rzepiku dobre efekty może przynieść również zabieg przedwschodowy herbicydem nieselektywnym, zwłaszcza gdy wcześniej wykonano uprawki pożniwne. W takich warunkach rzepik często wschodzi szybciej niż rzepak, co pozwala na jego skuteczne zwalczenie za pomocą herbicydu zawierającego glifosat, zanim roślina uprawna pojawi się na powierzchni. - Uprawa gleby po zbiorze
Wczesna podorywka i bronowanie pomagają w skiełkowaniu samosiewów, które następnie można zniszczyć przed siewem rzepaku.
Znaczenie nawożenia w ograniczaniu konkurencji rzepiku
Silny i szybko rozwijający się łan rzepaku jest w stanie lepiej konkurować z rzepikiem. W tym celu warto:
- Zastosować optymalne nawożenie azotem i fosforem już w fazie jesiennego wzrostu. Dobrymi przykładami nawozów są:
- Pulrea lub RSM – nawozy azotowe zawierające w swoim składzie formę amidową, która jest wolniej pobierana przez rośliny
- Polifoska 6 – nawóz wieloskładnikowy z fosforem, azotem i potasem, wspierający rozwój systemu korzeniowego i dobrą kondycję roślin przed zimą
- Super fos dar 40 – skoncentrowane źródło fosforu sprzyjające silnemu startowi rzepaku.
- W okresach stresu roślin można dodatkowo wspomóc rzepak dokarmianiem dolistnym mikroelementami – szczególnie borem, manganem i molibdenem – które wspierają prawidłowy rozwój i zwiększają odporność na choroby.
Podsumowanie – jak utrzymać czysty łan rzepaku?
Rzepik w uprawie rzepaku ozimego to nieproszony gość, którego obecność może znacznie obniżyć opłacalność produkcji. Kluczowe działania to:
- Stosowanie kwalifikowanego materiału siewnego.
- Odpowiedni płodozmian.
- Zabiegi uprawowe ograniczające samosiewy.
- Dbanie o silny rozwój rzepaku poprzez optymalne nawożenie.
Im szybciej rolnik rozpozna problem i wdroży działania, tym większa szansa na wysoki, czysty plon.