Uzyskane plony pszenicy jarej zależą w znacznym stopniu od doboru stanowiska oraz prawidłowo przeprowadzonych zabiegów agrotechnicznych, w tym od kultury roli, poziomu stosowanych nawozów, zmianowania czy odmiany. W uprawie tej rośliny dużą rolę odgrywa właściwe przygotowanie stanowiska. Najlepszy przedplon stanowią rośliny okopowe, szczególnie te uprawiane na oborniku. Bardzo dobrym przedplonem są również warzywa w uprawie polowej oraz rośliny strączkowe, zwłaszcza bobik, a dobrym są rośliny bobowate wieloletnie – koniczyna i lucerna, jak również ich mieszanki z trawami. Zdecydowanie niższy plon pszenicy jarej uzyskuje się na stanowiskach po roślinach zbożowych, szczególnie po pszenicy ozimej i jęczmieniu jarym.



Pszenica jara dobrze plonuje na czarnoziemach, czarnych ziemiach, madach ciężkich i średnich, glebach brunatnych właściwych – lessach oraz rędzinach. Zalecany w uprawie jest kompleks przydatności rolniczej 1 i 2. Z kolei na kompleksie 3 (pszennym wadliwym) uzyskane plony pszenicy jarej mogą być niższe od 10 do 20% w porównaniu do jej plonowania na glebach kompleksu pierwszego. Należy pamiętać, że plonowanie pszenicy na kompleksie żytnim bardzo dobrym zależy między innymi od odczynu gleby. Na glebach regularnie wapnowanych pszenica plonuje zmiennie – wysoko, z kolei na glebach kwaśnych – mało wiernie i nisko. Relatywnie niższe (nawet o 25%) plony tej rośliny uzyskuje się na glebach kompleksu żytniego dobrego. Stąd też w przypadku konieczności uprawy zbóż na tego typu glebach powinny być one przeznaczone pod uprawę pszenżyta czy żyta.