Rzepak jest rośliną, która dojrzewa bardzo nierównomiernie, a dojrzałe łuszczyny szybko pękają i nasiona opadają na glebę. Straty wynikające z osypywania się nasion mogą sięgać nawet 25-30%. Pękaniu łuszczyn sprzyja wietrzna pogoda, oraz opady deszczu, które zmieniając wilgotność owoców zwiększają skłonność do pękania. Krytycznym okresem, w którym rzepak jest najbardziej podatny na osypywanie się nasion jest czas, w którym wilgotność łuszczyn wynosi 12-14%.

Bardzo powszechnym zabiegiem wyrównującym dojrzałość łanu rzepaku jest desykacja. Daje ona możliwość regulowania terminu zbioru, przyspiesza dosychanie roślin i ułatwia wymłacanie łuszczyn podczas zbioru. Zabieg ten należy przeprowadzić w odpowiednim terminie. Zdecydowanie nie można się spieszyć z wykonaniem desykacji. Należy kierować się zasadą, że łuszczyny powinny jak najdłużej dojrzewać naturalnie. Oprysk powoduje bowiem gwałtowne zakłócenie procesów fizjologicznych i przeprowadzony zbyt wcześnie pogarsza właściwości technologiczne nasion oraz zmniejsza ich dorodność (MTN), co bezpośrednio wpływa na ilość uzyskanego plonu. Szacuje się, że spadek plonu może dochodzić nawet do 7 dt/ha.

Desykanty powinno się stosować w okresie późnej dojrzałości technologicznej, kiedy 70-80% łuszczyn w łanie jest w dojrzałości technologicznej, a pozostałe w pełnej. W dojrzałości technologicznej łuszczyny są sprężyste i można je zgiąć w literę U. Zabieg należy przeprowadzić wczesnym rankiem lub późnym popołudniem, kiedy powietrze ma większą wilgotność i dzięki temu łuszczyny są bardziej elastyczne. Dzięki temu można ograniczyć osypywanie się nasion podczas przejazdu ciągnika.