Mikroelementy są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju każdej rośliny, w tym również rzepaku ozimego. Uprawa ta jest szczególnie wrażliwa na niedobór boru. Deficyt tego pierwiastka wywołuje zaburzenia wzrostu i rozwoju całej rośliny rzepaku. W korzeniu powstają puste przestrzenie, tzw. kawerny. Liście są zniekształcone, łyżeczkowato podwinięte ku dołowi o antocyjanowym zabarwieniu. W czasie intensywnego wzrostu rośliny może dochodzić do pękania łodyg, w późniejszym okresie rozwoju – słabego zawiązywania łuszczyn, a w konsekwencji niskiego plonowania. Poza borem dla rzepaku ozimego bardzo ważne są również: mangan, miedź, cynk, żelazo i molibden.

Wiosną, z uwagi na bardzo intensywny wzrost roślin, nawożenie mikroelementami należy przeprowadzić dwukrotnie. Pierwszy zabieg trzeba wykonać zaraz po rozpoczęciu wegetacji, kiedy rzepak jest w fazie rozety liściowej (do fazy formowania pędu głównego). Drugi oprysk mikroelementami należy przeprowadzić w fazie pąkowania roślin. Wiosną, w zależności od dostępności tego pierwiastka w glebie, zalecane jest podanie od 400 do 800 g B/ha. Dobór preparatu uzależniony jest od terminu jego zastosowania. Chelaty wprawdzie są szybciej i łatwiej pobierane przez roślinę niż sole, ale działają efektywnie dopiero w temperaturze powyżej 15^oC. Z tego też względu wczesną wiosną należy aplikować mikroelementy w formie siarczanów, natomiast w późniejszym okresie – chelatów.