Podstawowe zabiegi zwalczania chwastów w rzepaku ozimym powinny być wykonane jesienią. W przypadku ich niewykonania lub popełnionych błędów w ochronie jesienią, wiosną na plantacjach mogą wystąpić zaawansowane w rozwoju i trudne do zwalczenia gatunki chwastów. Ostatnią szansę na przeprowadzenie zabiegów mają rolnicy wiosną. Nie należy z opryskami zwlekać, gdyż chwasty w okresie rozwoju generatywnego są mniej wrażliwe na stosowane pestycydy i wymagają stosowania wyższych dawek środków do ich zwalczania.
Często zdarza się, że po zastosowaniu jesienią herbicydów zawierających takie substancje czynne jak metazachlor lub chlomazon, wiosną nadal sprawiają problemy chwasty, dwuliścienne - bodziszek drobny, chaber bławatek, fiołek polny, maruna bezwonna, mak polny, przytulia pospolita, tobołki polne, tasznik pospolity czy krzywoszyj polny oraz jednoliścienne jak - samosiewy zbóż, miotła zbożowa, wyczyniec polny i perz właściwy. Dobór herbicydów do ochrony rzepaku ozimego w terminie wiosennym jest bardzo ograniczony.
Do zwalczania chwastów dwuliściennych wiosną są do dyspozycji rolnika tylko dwie grupy preparatów:
- herbicydy zawierające w swoim składzie - chlopyralid (300 g/l),
- herbicydy zawierające dwie substancje czynne - chlopyralid w ilości 267 g/l i pikloram w ilości 67 g/l.
Herbicydy zawierające chlopyralid skutecznie „niszczą” chwasty takie jak: maruna bezwonna, rumian polny, rumianek pospolity, chaber bławatek, dymnica pospolita, ostrożeń polny, żółtlica drobnokwiatowa, natomiast nie niszczą - bodziszka drobnego, fiołka polnego, gwiazdnicy pospolitej, maków, przytuli czepnej, gorczycy polnej, tasznika pospolitego i tobołków polnych. Herbicydy zawierające chlopyralid + pikloram dobrze zwalczą wiosną: rumian polny i rumianek pospolity (w fazie rozety), marunę bezwonną, dymnicę pospolitą, chabra bławatka, przytulię czepną (w młodych stadiach rozwojowych, zanim osiągnie wysokość 8 cm), natomiast słabiej będą działać na fiołka polnego, zwłaszcza gdy jest on w zaawansowanych fazach rozwojowych.
Wymienione środki możemy stosować w rzepaku ozimym wiosną od momentu ruszenia wegetacji do początku wykształcania pąków kwiatowych w dawkach 0,3 – 0,4 l/ha. Rzepak ozimy jest częstym przedplonem dla upraw zbożowych, a sam jest zwykle uprawiany po zbożach co stwarza problem masowego występowania w uprawie chwastów jednoliściennych. Samosiewy zbóż konkurują z rzepakiem już od wschodów i w obsadzie 15-20 szt./m2 wpływają na obniżenie plonu nasion. Na polach obecna jest również miotła zbożowa i wyczyniec polny, a wśród gatunków wieloletnich dominuje perz właściwy, który rozwija się na wszystkich rodzajach gleb, a sprzyjają temu stosowane uproszczenia w uprawie. Duże zachwaszczenie uprawy perzem właściwym może obniżyć plon rzepaku nawet o 50 %. Chwasty jednoliścienne skutecznie zniszczą graminicydy, przeznaczone do powschodowego zwalczania chwastów. Wiosną preparaty te można stosować po ruszeniu wegetacji do momentu wybijania rzepaku w pęd. W niskiej temperaturze graminicydy działają wolniej, ale po ociepleniu rzepak szybko może przejść fazę „strzelania” w pęd i możemy spóźnić się z wykonaniem zabiegu. Skutecznymi graminicydami są środki zawierające takie substancje czynne jak: hizalofop-P-etylu, fluazifop-P-butylu i haloksyfop-R-metylu.
