Kapusta brukselska (Brassica oleacera L. var. gemmifera) potocznie nazywana brukselką, jest rośliną dwuletnią. Należy do rodziny krzyżowych (Cruciferae), gatunku kapusta warzywna. Posiada głęboko sięgający system korzeniowy. W pierwszym roku uprawy tworzy łodygę, która osiąga wysokość od 50 do 100 cm. Łodyga jest gruba i silnie ulistniona. W kątach liści ułożonych spiralnie na łodydze wyrastają silnie skrócone, ulistnione pędy boczne. Pędy nazywane są główkami a liczba ich wynosi 40-60 sztuk na roślinie. W drugim roku wegetacji roślina zakwita. Pędy kwiatostanowe wyrastają z pędów bocznych.

Kapusta brukselska jest najbardziej z kapustnych wytrzymała na niskie temperatury. Znosi przymrozki do -12°C. Może wielokrotnie zamarzać i odmarzać nie tracąc przy tym wartości odżywczych. Po przemarznięciu jej walory smakowe są większe, spada jednak zawartość witaminy C.

Roślina wymaga bardzo dużej wilgotności gleby, powietrza w okresie jesiennym, kiedy tworzą się główki. Wymaga również dużego nasłonecznienia, dlatego wybierając pole zwróćmy uwagę czy jest w pełni nasłonecznione. Wymagania glebowe w porównaniu do innych kapustnych ma mniejsze. Doskonale rośnie na glebach lżejszych, mniej żyznych. Nie zaleca się uprawy na glebach torfowych, gdyż zawiązuje główki luźniejsze a to obniża wartość rynkową surowca.

Brukselka ma duże wymagania pokarmowe. Na rok lub dwa lata przed wysadzeniem należy zaaplikować obornik w dawce 30-40 ton/ha. Oprócz nawożenia organicznego, niezbędne jest nawożenie mineralne. Przy średniej zawartości składników pokarmowych w glebie zaleca się stosowanie Polifoski 6 w dawce 250 kg/ha oraz 120 kg/ha soli potasowej. Ze względu na duże potrzeby nawozowe, nawozy wieloskładnikowe powinno stosować się jesienią lub w dawce dzielonej jesienią i wiosną. Jest to bardzo ważne, gdyż brukselka wykazuje dużą wrażliwość na zasolenie gleby. Nawożenie azotowe waha się w granicach 160-200 kg/ha. Dawkę dzielimy na trzy: pogłównie, 2-3 tygodnie po wysadzeniu rozsady i w fazie zawiązywanie główek. Przedsiewnie zaleca się stosować Saletrosan 26, Polifoskę 21 lub mocznik.pl lub Pulrea z Siarczanem amonu. Pogłównie najlepszymi nawozami azotowymi są Pulan, Zaksan, Pulrea.
Ma to na celu przerwanie wzrostu i przyspieszenie procesu zawiązywania główek. Najlepszym momentem do wykonania tego zabiegu jest przełom września i października. W celu poprawy wyrównania wielkości główek można zastosować obrywanie dolnych liści.

Kapustę brukselską zbiera się późną jesienią lub zimą, gdy główki osiągnęły średnicę 2-3 cm i są wystarczająco twarde. Zbiór jednokrotny lub wielokrotny. Z uwagi na nierównomierne dojrzewanie główek, celowy wydaje się zbiór wielokrotny, jednakże wymaga on pracy wielu ludzkich rąk. Zazwyczaj na małych plantacjach przeprowadza się właśnie zbiór wielokrotny. Na plantacjach towarowych stosuje się zbiór jednokrotny. Średni plon główek waha się w przedziale 5-10 ton z 1 hektara.

Jadalną częścią kapusty brukselskiej są główki. Brukselka to bardzo zdrowe warzywo. Zawiera witaminy: A, B1, B2, B3, B5, B6, B9, C, E, H, K. Jest także bogata w składniki mineralne: potas, magnez, wapń, sód, żelazo, mangan, fosfor, miedź, cynk, błonnik pokarmowy, karoten, kwas foliowy, kwas pantotenowy, białko, węglowodany. Działa przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwzapalnie, pomaga zwalczać komórki rakowe i wspomaga odbudowę DNA w komórkach. Polecana jest w diecie antynowotworowej, w trakcie leczenia wszelkich infekcji, stanów zapalnych. Dzięki dużej zawartości naturalnego błonnika wspomaga walkę z zaparciami. Kapusta brukselska to doskonałe źródło wapnia czyli powinny ją jeść szczególnie dzieci i osoby w podeszłym wieku. Ma również mnóstwo żelaza, to coś dla wegetarian i kobiet w ciąży, także dzięki kwasowi foliowemu. Warzywo cenione przez osoby będące w trakcie diety odchudzającej: 100 g brukselki to tylko 42 kalorie.