Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 lutego 2020 r. o przyjęciu "Programu działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu” wszyscy rolnicy zobowiązani są do przestrzegania wytycznych związanych ze stosowaniem nawozów azotowych.
Do opracowania planu nawożenia azotem zobowiązani są rolnicy, którzy:
1. prowadzą chów lub hodowlę drobiu powyżej 40 000 stanowisk lub chów lub hodowlę świń powyżej 2000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg lub 750 stanowisk dla macior,
2. prowadzą gospodarstwo rolne o powierzchni powyżej 100 ha użytków rolnych, uprawiają uprawy intensywne (lista poniżej) na gruntach ornych na powierzchni powyżej 50 ha lub utrzymują obsadę większą niż 60 dużych jednostek przeliczeniowych (DJP), według stanu średniorocznego,
3. nabywają nawóz naturalny lub produkt pofermentacyjny do bezpośredniego rolniczego wykorzystania w celu nawożenia lub poprawy właściwości gleby od podmiotu importującego nawóz naturalny lub produkt pofermentacyjny z terytoriów państw trzecich lub od podmiotu prowadzącego działalność,
o której mowa w pkt 1.
Lista wybranych upraw intensywnych w produkcji polowej:
- pszenica, powyżej 120 kg N/ha,
- pszenżyto, powyżej 100 kg N/ha,
- żyto mieszańcowe, powyżej 100 kg N/ha,
- kukurydza, powyżej 160 kg N/ha,
- rzepak, powyżej 150 kg N/ha,
- burak cukrowy, powyżej 150 kg N/ha,
- burak pastewny, powyżej 150 kg N/ha,
- ziemniak późny, powyżej 120 kg N/ha.
Gospodarstwa wymienione w pkt 2 i 3 muszą prowadzić ewidencję nawożenia azotem i zobowiązane są do opracowania uproszczonego planu nawożenia azotem opartego na bilansie azotu, którego zasady przygotowania zostały określone w załączniku nr 8 do w/w Programu.
Gospodarstwa, o których mowa w pkt 1 oprócz prowadzenia ewidencji mają obowiązek sporządzenia planu nawożenia azotem na podstawie składu chemicznego nawozów, potrzeb pokarmowych roślin oraz zasobności gleby, określonej na podstawie wyników analizy gleby. Plan ten powinien uwzględniać stosowane odpady i nawozy. Plan nawozowy musi zostać zatwierdzony przez stację chemiczno-rolniczą i doręczony wójtowi/burmistrzowi oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.
Gospodarstwa posiadające powyżej 10 ha, lub powyżej 10 DJP zwierząt, ale nie spełniające wymogów określonych w pkt 1,2 i 3 mają obowiązek posiadania planu nawożenia azotem albo obliczeń maksymalnych dawek azotu. Ponadto muszą prowadzić ewidencję stosowania nawozów zawierających azot. Dokument ten musi zawierać m. in. datę zastosowania nawozu, rodzaj uprawy i jej powierzchnię, rodzaj i dawkę nawozu oraz termin przyorania nawozu naturalnego, w przypadku zastosowania go na terenie o dużym nachyleniu. Wzór ewidencji zabiegów agrotechnicznych związanych z nawożeniem azotem został określony w załączniku nr 10 w/w Programu. Gospodarstwa te muszą również przestrzegać zasad dotyczących stosowania maksymalnych dawek azotu działającego ze wszystkich źródeł zamieszczonych w tabeli 14 załącznika nr 9 do Programu.
Program nawozowy należy przygotować każdego roku, dla każdego pola oddzielnie. Należy go przechowywać przez okres 3 lat od dnia zakończenia nawożenia wykonanego według tego planu.