Występowanie ostrożnia polnego w uprawach rolniczych stanowi niemały problem dla plantatorów. Chwast ten jest rośliną wieloletnią, którą można spotkać niemalże we wszystkich uprawach, na ugorach, odłogach i miedzach. Zajmuje stanowiska o różnych typach gleb, jakkolwiek preferuje gleby żyzne, zwłaszcza zasobne w azot, natomiast nie występuje na glebach bardzo ubogich w składniki pokarmowe.
Odznacza się bardzo głębokim korzeniem palowym i biegnącymi początkowo prostopadle rozłogami korzeniowymi, które następnie kierują się w głąb profilu glebowego. Cechą charakterystyczną tego gatunku są również liście, których brzegi zakończone są kolcami. Wysokość łodygi ostrożnia polnego waha się w granicach 40-120 cm (niektóre źródła podają, że górna granica to 150 cm, a nawet 180 cm), w zbożach na ogół przerasta łan.
Ostrożeń polny rozmnaża się zarówno przez nasiona (sporadycznie), jak również wegetatywnie z rozłogów korzeniowych.
To właśnie te niewidoczne na powierzchni rozłogi są bardzo niebezpieczne, ponieważ już nawet ich niewielkie fragmenty dają początek nowym roślinom. W obu przypadkach nowe osobniki pojawiają się wiosną. Jest to gatunek wysoce szkodliwy dla upraw, stąd też pojawienie się nawet pojedynczych egzemplarzy w przeliczeniu na 1 m2 wymaga podjęcia stosownych kroków zaradczych. Pokaźny rozmiary roślin oraz rozbudowany system korzeniowy czynią z niego poważnego konkurenta dla różnych gatunków roślin uprawnych o składniki pokarmowe, wodę i światło.
Walka z ostrożniem polnym jest niełatwym zadaniem, głównie ze względu na szybkie tempo odrastania po niszczeniu mechanicznym (bronowanie, podorywka) oraz niewielką liczbę substancji aktywnych herbicydów niszczących ten gatunek.
Najwięcej zarejestrowanych środków zwalczających ostrożeń polny posiadają zboża. Niektóre z nich to herbicydy zawierające tribenuron metylu, chlopyralid, bądź też fabryczne mieszaniny diflufenikan + florasulam, aminopyralid + florasulam, tritosulfuron + florasulam, 2,4-D + fluroksypyr, tritosulfuron + dikamba. W rzepaku, w walce z ostrożniem sprawdzą się środki bazujące na chlopyralidzie i pikloramie, zaś w kukurydzy mieszanina foramsulfuron + jodosulfuron metylosodowy + tienkarbazon metylu. Dobre rezultaty daje również zwalczanie ostrożnia polnego na ściernisku z wykorzystaniem produktu zawierającego glifosat. Tego typu zabiegi wykonuje się od połowy sierpnia do późnej jesieni na aktywnie rosnące chwasty. Wskazane są również wszelkie działania profilaktyczne mające na celu ograniczenie występowania tego gatunku takie jak zróżnicowany płodozmian oraz koszenie nieużytków.