W Polsce zakwaszenie gleb jest podstawową przyczyną ograniczenia produkcji roślinnej. Dominacja gleb bardzo kwaśnych (pH<5,5) i kwaśnych (pH 5,6-5,5) wymusza na rolnikach konieczność wapnowania. Większość roślin uprawnych źle znosi zakwaszenie. Na nic zdadzą się wszystkie dodatkowe działania - nawożenie, produkcja nowych odmian czy gatunków roślin, jeżeli nie doprowadzi się gleby do właściwego odczynu. W praktyce nie można zaprzestać wapnowania gleb ponieważ zawsze skutkuje to obniżką plonów.

Monitorujmy systematycznie pH gleb z pól. Na podstawie oznaczonego pH i kategorii agronomicznej gleby (w OSCHR) otrzymamy informację o potrzebach wapnowania - konieczne, potrzebne, wskazane, ograniczone czy zbędne oraz zalecana dawkę CaO. Wapnować należy przede wszystkim wszystkie gleby mocno kwaśne i kwaśne, w pierwszej kolejności gleby lekkie. Z zabiegu można zrezygnować na glebach średnich i ciężkich , gdy są one w przedziale „ potrzeby ograniczone”.


Podstawowe zalecenia (wg IUNG-PIB):

• Nie należy wysiewać równocześnie wapna z siarczanem amonu, superfosfatem, obornikiem i gnojówką (uwstecznianie fosforu, straty azotu). Oba rodzaje wapna można mieszać w małych ilościach z mocznikiem i solą potasową.
• Lepiej „niedowapnować” glebę niż przewapnować (w warunkach zasadowych jony amonowe przekształcają się w toksyczny dla młodych roślin amoniak).
• Wapnowanie należy stosować pod przedplon roślin najbardziej wrażliwych (lucerna, burak), a nie bezpośrednio pod roślinę.
• Zaleca się jest podzielenie dużych dawek przeznaczonych na gleby silnie zakwaszone i po 2 latach zabieg powtórzyć (jednorazowa aplikacja „na zapas” spowoduje w niekorzystnych warunkach nawet 25% wymycie wapnia już w pierwszym roku po zastosowaniu).
• Na glebach mniej kwaśnych wystarczające jest nawożenie jednorazowe (podstawowe) a następnie w odstępach 4-6 lat (stosowanie wapna często małymi dawkami jest kosztowne a mało efektywne).
• Wapno stosowane w dużych dawkach powinno być równomiernie rozrzucone na polu i dobrze wymieszane z glebą jak najwcześniej przed uprawą roślin (za wyjątkiem granulatów).
• Nawozy najlepiej wysiewać na glebę suchą, nie na glebę bardzo wilgotną ani w deszczową pogodę. Na glebie mokrej wapno należy pozostawić bez przykrycia na dłuższy czas.
• Na gleby cięższe, zwiększające odczyn bardzo wolno, lepiej nadaje się wapno tlenkowe CaO (szybciej uzyskamy pożądane pH. Na gleby lekkie bezpieczniejsze jest naturalne wapno węglanowe CaCO₃ działające wolniej (unikniemy ryzyka przenawożenia).
• Najlepszy czas na wapnowanie – od sprzętu roślin do orki zimowej (dobrze rozsiać nawóz na ściernisko w czasie podorywki).
• Tuż po wapnowaniu nie powinno się nic siać!