
Podstawową rolą makroelementów są funkcje budulcowe, natomiast mikroelementy w głównej mierze uczestniczą w procesach enzymatycznych, regulacyjnych. Mikroelementy jako składniki lub aktywatory enzymów uczestniczą w wielu reakcjach metabolicznych oraz spełniają bardzo ważne funkcje fizjologiczne w roślinach, m. in. decydujące o efektywnym wykorzystaniu azotu, fosforu i innych składników pokarmowych, przez co wpływają na wielkość i jakość plonu roślin. Dobre zaopatrzenie roślin w mikroskładniki stymuluje wydajność procesów fotosyntezy, kontrolę gospodarki azotowej roślin oraz zwiększenie odporności roślin na patogeny. W tabeli 1 przedstawiono najważniejsze funkcje pełnione przez mikroelementy w roślinach.
Tab.1. Podstawowe funkcje mikroelementów w roślinach (źródło: Kocoń 2013).
| Składnik | Najważniejsze funkcje w roślinie |
|---|---|
| Fe | Główny składnik wielu enzymów uczestniczących m. in. w fotosyntezie i wiązaniu azotu atmosferycznego N2, reduktazy azotanowej. Około 80% Fe w chloroplastach |
| Mn | Składnik wielu enzymów uczestniczących w reakcjach dekarboksylacji, hydrolizy i utlenienia – redukcji. Bierze udział w fotolizie wody. |
| B | Uczestniczy w tworzeniu struktur ścian komórkowych i w procesie wzrostu (podziały komórkowe, wzrost łagiewki pyłkowej i in.). Pośrednio uczestniczy metabolizmie cukrowców. |
| Cu | Składnik oksydaz: cytochromowej, askorbinowej, katecholowej, a także plastocyjaniny. W komórce występuje głównie w chloroplastach. |
| Zn | Składnik: dehydrogenazy alkoholowej, anhydrazy węglanowej, polimerazy RNA i in. aktywator enzymów metabolizmów i cukrowców i białek. Regulacja ekspresji genów. |
| Mo | Składnik reduktazy azotanowej i nitrogenazy. |
| Ni | Składnik ureazy i wielu hydrogenaz. |
Zapotrzebowanie na mikroelementy jest największe na glebach jałowych, na glebach o wysokim pH w wodzie, pow. 7,2, w warunkach intensywnego rolnictwa (wysokiego plonowania roślin) oraz tam gdzie zaniechano aplikacji nawozów naturalnych i organicznych. Na glebach o uregulowanym odczynie, przy optymalnym odżywieniu roślin makroskładnikami niedobór mikroelementów może stać się czynnikiem ograniczającym plon. W tabeli 2 przedstawiono wrażliwość roślin na deficyt wybranych mikroelementów.
Tab.2. Wrażliwość roślin na niedobory mikroelementów (źródło: Jadczyszyn i in. 2008).
| Roślina | Mikroelement | |||
|---|---|---|---|---|
| Mangan | Cynk | Miedź | Bor | |
| Pszenica | + | + | ++ | |
| Żyto | + | |||
| Jęczmień | + | + | ++ | |
| Owies | ++ | + | ++ | |
| Ziemniak | + | ++ | + | |
| Burak | ++ | + | + | ++ |
| Kukurydza | ++ | + | ||
| Lucerna | + | ++ | ++ | |
| Koniczyna | + | + | + | + |
| Trawy | + | |||
| Rzepak/len | + | + | + | |
O potrzebie stosowania nawozów mikroelementowych decyduje zasobność gleby oraz wrażliwość uprawianych gatunków roślin. Najczęściej w glebach stwierdza się deficyty B, Zn, i Cu w mniejszym stopniu dotyczą one Fe i Mn. Na glebach o wysokiej zawartości mikroelementów nawożenie nimi jest zbędne, w warunkach średniej zasobności zaleca się nawożenie dolistnie roślin o dużej wrażliwości na niedobór danego składnika. Nawozy mikroelementowe należy stosować zgodnie z zaleceniami producenta. Przy niskiej zawartości w glebie wskazane jest nawożenie doglebowe dawkami mikroelementów podanymi w tabeli 3 oraz nawożenie dolistnie.
Tab.3. Zalecane dawki doglebowe nawozów mikroelementowych (źródło: Jadczyszyn i in. 2008).
| Składnik | Zboża | Ziemniak | Burak | Oleiste | Bobowate (motylkowate) |
|---|---|---|---|---|---|
| kg/ha | |||||
| Mn | 6 | 4 | 4-6 | - | 4-6 |
| Zn | 20-30 | 20-30 | 20 | 4-10 | - |
| Cu | 5-10 | 9 | 9 | 10-20 | 20 |
| B | - | 1 | 2-4 | 2 | 1,5 |
Mikronawozy będące solami technicznymi względnie chalatami mikroelementowymi znajdują się w obrocie handlowym jako mikronawozy pojedyncze lub mieszaniny, w formie stałej lub płynnej. Sole techniczne zawierające mikroelementy można stosować doglebowo i dolistnie. Przykładowe nawozy zawierające mikroelementy w postaci soli technicznych: boraks 11,0% B, kwas borowy 17,5% B, siarczan miedziowy 25,0% Cu, siarczan manganawy 22,0% Mn, chlorek manganawy 27,0% Mn, molibdenian amonowy 54,0% Mo, molibdenian sodowy 52,0% Mo, siarczan cynku 22,0% Zn, siarczan żelazawy 24,0% Fe.
Mikronawozy chelatowe stosuje się również doglebowo lub dolistnie. Mikroelementy z tych nawozów w glebie uwalniane są powoli, co zapobiega ich wymywaniu oraz uwstecznianiu. Wyjątek stanowi bor, który jest łatwo wymywany, więc wymaga regularnego nawożenia, a nie na zapas. Nawozy te produkowane są z syntetycznych chelatów oraz substancji naturalnych. W obrocie znajduje się szeroki asortyment mikronawozów chelatowych, zarówno pojedynczych jak wchodzących w skład nawozów wieloskładnikowych.
Nawozy mineralne azotowe lub wieloskładnikowe również są wzbogacane w mikroelementy. Dostarczanie w ten sposób pierwiastków jest bardzo dobrą formą nawożenia ze względu na oszczędność czasu oraz gwarancję równomiernego rozsiania nawozu. Do takich nawozów należ np. Salmag z borem® (B - 0,2%), Saletrzak 27 standard z borem (B - 0,2%), POLIFOSKA® PETROPLON (B - 0,1%), POLIFOSKA® TYTAN (żelazo 0,5% i cynk 0,05%), POLIFOSKA® START (0,15% B, 0,5% Fe i 0,02 Zn), Amofoska® 5-10-25 z borem (B - 0,1%).
Dlatego przy aplikacji doglebowej należy uwzględnić jej zasobność, a przy aplikacji dolistnej koniecznie trzeba przestrzegać instrukcji stosowania. Jest to niezwykle istotne, gdyż nadmiar jak i niedobór składników pokarmowych może prowadzić do zaburzenia wielu procesów fizjologicznych.
Literatura:
1. Kocoń A. Potrzeby nawożenia mikroelementami. SiR IUNG-PIB 2013, zeszyt 34(8).
2. Jadczyszyn T., Kowalczyk J., Lipiński W. Nawożenie mineralne na gruntach ornych i użytkach zielonych. Instrukcja upowszechnieniowa nr 151, Puławy 2008.
3. Nurzyński J. Nawożenie roślin ogrodniczych. Lublin 2003.
