
Dokrzewienie w okresie wiosennym późno zasianej pszenicy ozimej, najczęściej w końcu października i w listopadzie, wpływa korzystnie nie tylko na części nadziemne rośliny, ale również ma na celu rozwój systemu korzeniowego, a także budowanie węzła krzewienia stanowiącego magazyn składników pokarmowych dla rozwijającej się rośliny. Liczba rozkrzewień w największym stopniu zależy od dostępności dla roślin składników pokarmowych. Stąd też w sprzyjających warunkach pogodowych w okresie wczesnowiosennym przy dobrym odżywieniu pszenica ozima w sposób naturalny rozkrzewia się. Z kolei w przypadku niedoboru składników pokarmowych rozwój pszenicy jest spowolniony, a dodatkowo roślina przechodzi do kolejnych faz rozwojowych, co przekłada się na obniżenie jej plonowania.
W okresie wiosennym zasadniczą rolę w pobudzeniu pszenicy ozimej do zwiększania rozkrzewień ma zabezpieczenie roślin w azot, fosfor, mangan i cynk. Wiosenna startowa dawka azotu w największym stopniu pobudza pszenicę ozimą do krzewienia, między innymi poprzez wzrost liczby kłosów na jednostce powierzchni, jak również liczby ziaren w kłosie. W przypadku łanów rzadkich pszenicy ozimej, szczególnie zasianej w późnym terminie, dawka startowa azotu wpływa na tworzenie dużej liczby kwiatków i kłosków w różnicującym się zawiązku kłosa. Na plantacjach słabych pierwszą dawkę azotu należy zastosować jak najwcześniej i powinna ona stanowić około 60% całkowitej dawki azotu. Na plantacjach słabo rozkrzewionych ważne jest odpowiednie zaopatrzenie pszenicy w fosfor i mangan, bowiem fosfor stymuluje rozwój systemu korzeniowego, a mangan poza korzystnym wpływem na system korzeniowy pszenicy, wpływa na jej krzewienie.
Na plantacjach pszenicy ozimej słabo rozkrzewionej dobrze sprawdzają się nawozy azotowe zawierające najszybciej działającą saletrzaną (azotanową) formę azotu, na przykład Zaksan 33,5 czy Pulan zawierające w swoim składzie 50% azotu w formie szybkodziałającej, która w stosunkowo krótkim czasie po aplikacji przyspiesza wegetację pszenicy. Zaletą tych nawozów jest również obecność w ich składzie, poza saletrzaną formą azotu, formy amonowej, która jest lepiej pobierana przez rośliny w niższych temperaturach, często odnotowywanych w okresie wczesnowiosennym. Korzystny wpływ amonowej formy azotu uwidacznia się również w jej oddziaływaniu na rozwój systemu korzeniowego pszenicy ozimej.
W okresie wiosennej wegetacji pszenicy ozimej warto również zadbać o prawidłowy pokrój roślin. Można go uzyskać między innymi poprzez stosowanie we wczesnych etapach regulatorów wzrostu, których zadaniem jest przyhamowanie wzrostu pędu głównego i w konsekwencji przekierowanie rośliny na budowę pędów bocznych.
