Co za dużo, to niezdrowo! – to znane wielu osobom powiedzenie znajduje zastosowanie również w uprawie roślin. Pomimo tego, że azot stanowi fundamentalny element warunkujący prawidłowy wzrost i rozwój roślin uprawnych, a także jest przez nie pobierany w dużej ilości, stosowany w nadmiarze może być szkodliwy. Optymalna dawka azotu pozwalająca uzyskać maksymalną wydajność roślin jest różna w zależności od uprawianego gatunku, stanowiska i roku uprawy (zróżnicowane warunki atmosferyczne). Nadmierne dawki azotu bywają stosowane w nadziei na zwiększenie wielkości plonu uprawianych roślin. Niemniej jednak, faktyczne zwiększenie ilości uzyskanego w przyszłości plonu jest możliwe tylko do pewnego momentu, a po przekroczeniu progu optymalnego zaopatrzenia roślin w azot, następuje jego ubytek – zarówno w ujęciu jakościowym, jak i ilościowym. Rośliny przenawożone azotem charakteryzują się intensywnym ciemnozielonym kolorem, w ich tkankach zwiększa się zawartość wody, a tym samym zmniejsza się ich odporność mechaniczna. W konsekwencji są one w większym stopniu narażone na uszkodzenia powodowane przez wiatr, deszcz czy grad, łatwo wylegają. Wyleganie zbóż to trwałe pochylenie łanu lub nawet złamanie roślin u podstawy źdźbła lub w międzywęźlach. W następstwie czego rozwój roślin jest zaburzony, zwiększa się ich podatność na atak szkodników i patogenów chorobotwórczych, a późniejszy zbiór plonu jest utrudniony. Co więcej, możliwa jest utrata części plonu, a to jak duże okażą się straty – zależy od okresu w jakim rośliny ulegną wylegnięciu. Ponieważ wyleganie zbóż może mieć różne przyczyny, poza stosowaniem odpowiednich dawek nawozów azotowych, w celu ochrony łanu można m.in. wykorzystać specjalne preparaty, których zadaniem jest wzmocnienie pędów roślin, a także obniżenie i wyrównanie ich wysokości.