Planując zasiewy roślin jarych należy pamiętać, że późna jesień to ostatni czas w którym dopuszczalne jest pobieranie prób glebowych. Ocena potrzeb nawożenia roślin jest możliwa tylko w oparciu o laboratoryjną analizę gleby wykonaną co 3 – 5 lat (im gleba cięższa tym rzadziej). Jest to warunek racjonalnego nawożenia, a tym samym obniżania kosztów produkcji.
Najlepszym rozwiązaniem jest pobieranie gleby do analizy w takim czasie, aby wyniki badań otrzymać przynajmniej na rok przed zasiewem rośliny o najwyższych wymaganiach pokarmowych w płodozmianie, np.: burak cukrowy, kukurydza, rzepak.
Jak właściwie pobierać próbki glebowe?
Warunkiem podstawowym wiarygodności analizy chemicznej gleby jest odpowiednie jej pobranie, a więc tzw. reprezentatywność próbki glebowej. W tym celu na polu o wielkości maksymalnie do 4 ha należy sporządzić próbę średnią o wadze ok. 0,5 kg, w której skład wchodzi 20 – 50 próbek cząstkowych pobranych z badanej powierzchni (im większa mozaika glebowa, tym więcej prób cząstkowych należy pobrać). Próbki cząstkowe pobieramy z głębokości od 0 do 20 cm na gruntach ornych lub 5 do 20 cm na użytkach zielonych (po zdjęciu darni). Należy unikać pobierania próbek glebowych bezpośrednio po zastosowaniu nawozów mineralnych, po nawożeniu organicznym oraz w okresie nadmiernej suszy lub wilgotności gleby. Do pobierania próbek cząstkowych używamy laski glebowej, świdrów glebowych, a dopiero w ostateczności zwykłej łopaty.
Pobierając próbę glebową, nie należy:
- mieszać ze sobą gleby pochodzącej ze zboczy i terenu płaskiego,
- mieszać gleby z pól po różnych przedplonach,
- pobierać gleby do analizy z pól niedawno nawożonych,
- pobierać gleby przy rowach, drogach,
- pobierać gleby po stertach np. słomy, kompostu.
Koszt podstawowej analizy gleby (wartość pH, przyswajalny dla roślin P, K. Mg oraz kategoria agronomiczna gleby) wykonanej przez Stację Chemiczno- Rolniczą, bądź inne laboratorium to ok. 12 zł brutto.
dr inż. Agnieszka Krawczyk
