
Obok warunków pogodowych, tj. duża wilgotność, występowaniu ślimaków sprzyjają uproszczenia w uprawie, a także pozostawione na polu resztki pożniwne. Wyższe szkody obserwujemy na glebach cięższych. Gleby lekki szybko obsychają i tu ryzyko jest mniejsze. Żerowanie ślimaków możemy zaobserwować głównie nocą oraz rano, gdy jest chłodno i wilgotno, a także podczas deszczowej pogody.
Największe uszkodzenia ślimaki powodują w okresie wschodów i początkowego rozwoju roślin. Problem ten dotyczy zarówno rzepaku, jak również zbóż, w szczególności pszenicy ozimej. Przy dużym nasileniu szkodnika siewki roślin mogą być zjadane w całości. Na plantacji pojawiają się wówczas puste place. Na większych roślinach widoczne są nieregularnie wyżarte dziury w liściach lub żery zatokowe od brzegu blaszki liściowej. Większe nerwy liści pozostają nie tknięte. Objawem żerowania są również widoczne na roślinach i glebie błyszczące ślady śluzu.
Decyzję o sposobie i terminie zwalczania szkodników należy podjąć po przeprowadzeniu obserwacji i ocenie ich liczebności lub ocenie uszkodzeń wywołanych żerowaniem.
Zabieg chemiczny należy przeprowadzić w przypadku przekroczenia progu ekonomicznej szkodliwości, wynoszącego:
Zabieg najlepiej wykonać w godzinach popołudniowych lub wieczornych, jednym z zalecanych moluskocydów.
Dostęp do informacji o środkach ochrony roślin dopuszczonych do obrotu i stosowania przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi :
1. Wyszukiwarka: Strona www
2. Etykiety stosowania śor dopuszczonych do obrotu i stosowania zezwoleniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi: Tutaj
