Na 3–4 tygodnie przed planowanym zbiorem rzepaku można przeprowadzić oprysk preparatami ograniczającymi pękanie łuszczyn, a tym samym straty powodowane osypywaniem się nasion. Ich asortyment na rynku powiększa się z każdym rokiem. Zabieg ten ma swoje zalety i wady. Do zalet na pewno należy zwiększenie siły potrzebnej
do otwarcia łuszczyn rzepaku (tabela). Wady to koszty związane z zakupem preparatu i jego zastosowaniem, a także straty plonu powstałe w wyniku przejazdu ciągnika z opryskiwaczem.

Są także doniesienia, które mówią o o ograniczeniu wymiany gazowej przez łuszczynę i wynikące z tego porażenie nasion przez patogeny. Dla skuteczności zabiegu ważny jest odpowiedni termin jego przeprowadzenia. Powinien być wykonany w momencie, gdy łuszczyny zaczynają żółknąć, ale jeszcze są elastyczne i pozwalają się zginać bez pękania. Ostatnio na rynku pojawiły się odmiany rzepaku, których hodowcy deklarują podwyższoną odporność łuszczyn na pękanie.

Tabela. Maksymalna siła otwierająca łuszczynę, średnie z lat 2006–2008 (Łagiewniki, Zielęcin), niutony

Źródło: Wielebski 2009.